Lemat Goursata
Lemat Goursata – twierdzenie teorii grup charakteryzujące podgrupy iloczynu prostego dwóch grup.
Pierwszy raz pojawiło się ono w pracy Édouarda Goursata pt. Sur les substitutions orthogonales et les divisions régulières de l’espace („O podstawieniach ortogonalnych i podziałach regularnych przestrzeni”) z 1889 roku[1]. W osobnej sekcji pokazane zostanie, w jaki sposób można udowodnić za jego pomocą lemat Zassenhausa.
Wprowadzenie
W teorii grup dostępne są trzy standardowe sposoby konstruowania nowych grup z istniejących:
- wzięcie podgrupy danej grupy
- wzięcie ilorazu (gdzie jest podgrupą normalną) oraz
- wzięcie iloczynu prostego dwóch grup oraz
Dla każdej z tych konstrukcji można zapytać: jak wyglądają podgrupy uzyskanej grupy? W dwóch pierwszych przypadkach odpowiedź jest prosta: podgrupa w jest po prostu podgrupą w zawartą w (podgrupą podgrupy jest podgrupą), a z wniosku z twierdzenia o odpowiedniości wynika, że podgrupy mają postać gdzie jest podgrupą w dla której (co więcej, wtedy i tylko wtedy, gdy ). Odpowiedź na trzecie pytanie jest nieco bardziej złożona i jest treścią niniejszego artykułu: mając dane grupy oraz znaleźć wszystkie podgrupy (normalne) w
Iloczyn prosty danych grup i to grupa, której nośnikiem są pary uporządkowane z mnożeniem określonym po współrzędnych: elementem neutralnym jest a element odwrotny to Jeśli jest podgrupą w to jest podgrupą w [a] nazywaną dalej podiloczynem; więcej jest normalna w wtedy i tylko wtedy, gdy każda [b].
Jako wprowadzenie przedstawione zostanie rozwiązanie następującego problemu:
- które pary grup i mają tę właściwość, że każda podgrupa (normalna) w jest podiloczynem w ?
Odpowiedź daje następujące
- Stwierdzenie
- Niech oraz będą nietrywialnymi grupami. Każda podgrupa w jest jej podiloczynem wtedy i tylko wtedy, gdy mają skończone, względnie pierwsze rzędy[c].
wykorzystujące poniższy
- Lemat
- Niech oraz będą nietrywialnymi grupami. Wówczas jest cykliczna wtedy i tylko wtedy, gdy i są skończonymi grupami cyklicznymi o względnie pierwszych rzędach[d].
Twierdzenie
Niech będą grupami.
- Niech będzie podgrupą w Niech oraz
- Wówczas są podgrupami w dla których a odwzorowanie dane wzorem gdzie jest izomorfizmem.
- Co więcej: jeśli to oraz centrum
- Niech będą podgrupami w i niech będzie izomorfizmem.
- Wówczas jest podgrupą
- Zakładając ponadto oraz otrzymuje się
- Konstrukcje podane w 1. i 2. są wzajemnie odwrotne.
Wnioski
W literaturze[2] spotyka się również następujące sformułowanie lematu Goursata:
- Niech będzie podgrupą w z kanonicznymi rzutami o jądrach dzięki którym można utożsamić z podgrupą normalną w Wówczas obraz w jest wykresem izomorfizmu
Lemat Zassenhausa
Niech będzie grupą, a oraz będą jej podgrupami. Wówczas a grupy ilorazowe oraz są izomorficzne.
- Dowód
Zbiór jest podgrupą w [e]. Zgodnie z notacją z lematu Goursata jest oraz (co pokazuje, że są one grupami w ), ponadto i podobnie Zatem skoro to jest podgrupą normalną w jest podgrupą normalną w i stąd oraz są izomorficzne, co kończy dowód.
Uwagi
- ↑ Kryterium bycia podgrupą: zbiór jest niepusty, ponieważ należy do niech i skąd wówczas jako że oraz
- ↑ Nie każda podgrupa (normalna) iloczynu prostego dwóch grup jest podiloczynem: standardowym kontrprzykładem jest grupa czwórkowa Kleina z podgrupą normalną gdzie oznacza grupę liczb całkowitych modulo 2 z działaniem dodawania (ogólnie: dowolna podgrupa przekątniowa w -krotnym iloczynie prostym ).
- ↑ Konieczność. Niech Wówczas jest podiloczynem zatem Na mocy (poniższego) lematu mają skończone, względnie pierwsze rzędy.
Dostateczność. Niech będzie podgrupą i niech Ponieważ rzędy są względnie pierwsze, to dowód (poniższego) lematu daje skąd zatem gdzie oraz - ↑ Konieczność. Niech będzie cykliczna, tj. Niech tak, by dla pewnej liczby całkowitej W ten sposób oraz oznacza to, że a ma skończony rząd i podobnie ma skończony rząd, a Niech oznacza rząd elementu Wówczas Jednakże jeśli to dlatego tzn.
Dostateczność. Niech gdzie przy czym Zachodzi Ale pociąga dlatego Skoro to Zatem ma rząd a więc - ↑ Niech gdzie i Teraz daje oraz dla pewnych i podobnie daje oraz dla pewnych Zatem oraz
Przypisy
- ↑ Édouard Goursat. Sur les substitutions orthogonales et les divisions régulières de l’espace. „Annales scientifiques de l’École Normale Supérieure”. 6, s. 9–102, 1889. Elsevier. ISSN 0012-9593. (fr.).
- ↑ Serge Lang, Algebra, wyd. 3, t. 211, Nowy Jork: Springer-Verlag, 2002 (Graduate Texts in Mathematics), DOI: 10.1007/978-1-4613-0041-0, ISBN 978-0-387-95385-4, ISSN 0072-5285 .