Koszary w Trembowli
 Koszary przed 1914 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
koszary |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
| Obecny właściciel | |
Koszary w Trembowli – kompleksy koszarowe znajdujące się na terenie garnizonu Trembowla.
Charakterystyka
Na terenie garnizonu trembowlskiego funkcjonowały dwa kompleksy koszarowe położone w południowo-zachodniej części miasta. Mniejszy kompleks północny, przy ul. Siczowych Strilciw 62, nazywany Koszarami Chrzanowskiej[a] (Górnymi lub Miejskimi), przed 1914 użytkowany był przez II dywizjon austriackiego 2 pułku dragonów. Był to podłużny budynek koszarowy i zespół ośmiu stajni o pojemności plutonu każda. Po odbudowie, w koszarach tych zakwaterowano trzy szwadrony 9 pułku Ułanów Małopolskich[1].
Koszary południowe, przy ul. Siczowych Strilciw 59 i 68, zajmowane były do 1914 przez 32 batalion jegrów polowych. W okresie I wojny światowej zniszczony został budynek oficerski, część żołnierskiego i część stajni. Po wojnie polsko-bolszewickiej koszary przeszły pod władanie Wojska Polskiego. Początkowo nazywano je Dolnymi lub Rządowymi, a potem Koszarami Czarnieckiego. Odbudowano dom oficerski, naprawiono budynek żołnierski i wybudowano magazyn mobilizacyjny i duży budynek dowództwa. W tym ostatnim swoją siedzibę miało też kasyno, wartownia i areszt. Wybudowano też dwie obszerne stajnie o kształcie podkowy. Jedną z nich zajęły konie szwadronu ckm, a drugą 2 szwadronu, plutonu łączności i dowództwa 9 pułku ułanów[2].
W 1933 na terenie koszar odsłonięto pomnik z nazwiskami poległych żołnierzy, a w listopadzie 1934 oddano do użytku nową krytą ujeżdżalnię i budynek ambulansu weterynaryjnego. Na terenie koszar znajdowała się też płyta nagrobna konia z wyrytym jego życiorysem[b]
W 2020 część budynków dawnych Koszar Czarnieckiego, leżących po zachodniej stronie ulicy, poddawana jest kapitalnemu remontowi, z przeznaczeniem dla pododdziałów ukraińskiej 44 Samodzielnej Brygady Artylerii. Domy mieszkalne pełnią te same funkcje, a kryta ujeżdżalnia i ambulans są nieużytkowane. Także w Koszarach Chrzanowskiej kompleks czterech małych stajni jest nieużytkowany, a budynek koszarowy pełni funkcje mieszkalne[4].
Uwagi
- ↑ Anna Dorota Chrzanowska była żoną kpt. Jana Samuela Chrzanowskiego, komendanta zamku w Trembowli, i podczas tureckiego oblężenia w 1675 przyczyniła się swoją postawą do jego skutecznej obrony[1].
- ↑ 29-letni Selim był ostatnim żyjącym koniem bojowym wojny polsko-bolszewickiej; należał do pierwszego dowódcy 9 puł, ppłk. Józefa Dunina-Borkowskiego[3].
Przypisy
- ↑ a b Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 31.
- ↑ Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 31–32.
- ↑ Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 35.
- ↑ Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 36.
Bibliografia
- Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 9 pułk ułanów. T. 33. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.