Koszary w Staszowie
 Budynki dawnych koszar – widok od strony rzeki Czarnej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
koszary |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
Koszary w Staszowie – kompleks koszarowy znajdujący się na terenie garnizonu Staszów.
Charakterystyka
Staszowskie koszary kawaleryjskie przy ul. Koszarowej 4 i 7 oraz ul. Krakowskiej 44 pobudowane były przez Rosjan i zajmowane do 1910 przez 14 Małorosyjski pułk dragonów. Działania zbrojne prowadzone w okresie I wojny światowej w tym regionie doprowadziły do dewastacji koszar[1].
Po odzyskaniu niepodległości, koszary przejęło Wojsko Polskie. W chwili zakończenia wojny polsko-bolszewickiej kwaterował w nich szwadron zapasowy 2 pułku ułanów. Koszary opuścił 3 kwietnia 1921 i przeszedł do Suwałk[2]. Od 27 sierpnia 1921 kwaterowało tam dowództwo 24 pułku ułanów i jego 1. i 2 szwadron[3]. Wiosną 1922 ułani opuścili Staszów, a ich miejsce zajął 2 pułk piechoty Legionów[4].
W 1928 wzniesiono dom oficerski FKW liczący 20 mieszkań i 82 izby[4].
Obecnie (2019) byłe koszary w Staszowie zajmuje szkoła, budynek mieszkalny pełni nadal swoje funkcje, a w krytej ujeżdżalni znajduje się sklep. Po dawnej cerkwi, przebudowanej w okresie międzywojennym na teatr, ocalało jedynie ogrodzenie przy ul. Krakowskiej 17[5].
Przypisy
- ↑ Kucharski i Tym 2019a ↓, s. 25–26.
- ↑ Kucharski i Tym 2019b ↓, s. 30.
- ↑ Kucharski i Tym 2019a ↓, s. 25.
- ↑ a b Kucharski i Tym 2019a ↓, s. 27.
- ↑ Kucharski i Tym 2019a ↓, s. 30.
Bibliografia
- Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 24 pułk ułanów. T. 18. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2019, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.
- Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 2 pułk ułanów. T. 21. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2019, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.