Koszary w Brodach
![]() Koszary dragonów – 1904 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku |
koszary |
Pierwszy właściciel | |
Kolejni właściciele | |
Obecny właściciel |
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/34/Brody_-_uje%C5%BCd%C5%BCalnia_%281913%29.jpg/240px-Brody_-_uje%C5%BCd%C5%BCalnia_%281913%29.jpg)
Koszary w Brodach – kompleksy koszarowe znajdujące się na terenie garnizonu Brody.
Charakterystyka
Na terenie garnizonu brodzkiego w okresie II Rzeczypospolitej funkcjonowały dwa kompleksy koszarowe. Jednym z nich były Koszary „Na Jurydyce”[1]. Do 1914 kwaterował w nich austriacki 9 pułk dragonów. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości koszary znalazły się w jurysdykcji Wojska Polskiego. 17 września 1924 przybył do nich 22 pułk Ułanów Podkarpackich. Początkowo ulokowało się w nich jedynie dowództwo pułku, a w miarę kończenia remontów dołączały poszczególne pododdziały. Wiosną 1925 kwaterowały w nich szwadrony: 2., 3., 4. i jeden pluton szwadronu ckm. Na terenie koszar uruchamiano też co roku szkołę podoficerską ciężkich karabinów maszynowych. 22 listopada 1926 pododdziały liniowe 22 pułku ułanów (bez szwadronu zapasowego w Złoczowie) stacjonowały w Koszarach „Na Jurydyce"[2].
Z końcem lat 30. XX w. wzniesiono w Brodach koszary artyleryjskie przeznaczone dla 13 dywizjonu artylerii konnej. Obecnie (2020) nazywane są Koszarami Czerwonymi[3].
W drugiej dekadzie września 1939 do Koszar „Na Jurydyce” przybył Ośrodek Zapasowy Kawalerii „Dębica”. Z powodu bombardowania koszar przez niemieckie lotnictwo opuścił jednak Brody i pomaszerował w kierunku granicy rumuńskiej[4].
Koszary Białe w Brodach przy ul. Iwana Bohuna 5 zachowały się niemal w całości (2020). Po II wojnie światowej zajęły je sowieckie jednostki łączności. W okresie niepodległej Ukrainy stacjonowało w nich (2020) Regionalne Centrum Wywiadu Radioelektronicznego „Zachód”. Od północnego zachodu do koszar przylega cmentarz z dużą kwaterą wojenną, na której pochowani są żołnierze polscy polegli w bitwie pod Brodami w 1920[3].
Przypisy
- ↑ Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 36.
- ↑ Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 36–37.
- ↑ a b Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 38.
- ↑ Kucharski i Tym 2020 ↓, s. 37.
Bibliografia
- Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 22 pułk ułanów. T. 31. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.