Konwój SC-95

II wojna światowa, bitwa o Atlantyk
HMCS „Bittersweet”
Czas	4–19 sierpnia 1942
Miejsce	Ocean Atlantycki
Przyczyna	dążenie do przerwania dostaw wojennych aliantów przez Niemców
Wynik	zwycięstwo Niemców
Strony konfliktu
Wielka Brytania  Kanada  Stany Zjednoczone  III Rzesza
Siły
41 statków, 19 okrętów eskorty 4 U-Booty
Straty
2 statki 1 U-Boot uszkodzony
brak współrzędnych

SC-95 – konwój morski z okresu II wojny światowej z Halifax do Wielkiej Brytanii. Pomimo silnej eskorty konwój stracił dwa statki handlowe: amerykański „Balladier” i szwedzki „Suecia”, które zostały storpedowane 15 i 16 lipca 1940 roku przez niemieckie okręty podwodne U-705(inne języki) i U-596(inne języki).

W skład konwoju SC-95^[a] wchodziło 41 statków^[2] . Eskortę konwoju stanowiło łącznie 19 okrętów, lecz nie w tym samym czasie^[2] . Początkowo konwój ochraniało osiem okrętów (w tym dwa amerykańskie z 3. Grupy Eskortowej, dwa brytyjskie i cztery kanadyjskie^[2] [3] . Komodorem konwoju był komandor R.H.R. Mackay, zaokrętowany na zbudowanym w 1930 roku statku „Recorder II” o pojemności 5982 BRT^[2] .

Konwój rozpoczął swój rejs we wtorek, 4 sierpnia 1942 roku, opuszczając Halifax i kierując się w stronę portów brytyjskich^[2] . 14 sierpnia konwój został wykryty przez niemiecki okręt podwodny U-705(inne języki), który starał się dołączyć w tym momencie do wilczego stada „Lohs”, utworzonego w celu zaatakowania konwoju ON-120^[3] . W ataku na konwój SC-95 wzięło więc udział tylko kilka U-Bootów z liczącego kilkanaście jednostek zgrupowania: U-705, U-256, U-596(inne języki) i U-605(inne języki)^[3] . 15 sierpnia o godzinie 3:43 U-705 zatopił pochodzący z 1919 roku amerykański parowiec „Balladier” o pojemności 3279 BRT (na pozycji 55°23′N 24°32′W/55,383333 -24,533333)^[3] [4]. Nieskuteczne ataki na statki konwoju wykonały U-605 i U-256, a ten ostatni został uszkodzony przez okręty eskorty, lecz zdołał uciec^[3] . 16 sierpnia U-596 odniósł ostatni sukces w bitwie konwojowej, topiąc o godzinie 13:08 na pozycji 55°43′N 25°58′W/55,716667 -25,966667 zbudowany w 1912 roku szwedzki motorowiec „Suecia” (4966 BRT)^[3] [5]. Działania wilczego stada „Lohs” wobec konwoju SC-95 zostały przerwane tego dnia na rzecz ataku na przepływający przez ten rejon konwój ON-120, więc konwój już bez przeszkód dotarł do Liverpoolu, osiągając port przeznaczenia w dniu 19 sierpnia^[2] .

Liczący 41 statków handlowych i łącznie 19 okrętów eskorty konwój SC-95 utracił dwie jednostki o łącznej pojemności 8245 BRT („Balladier” i „Suecia”), które zostały zatopione przez U-705 i U-596. Jeden z U-Bootów (U-256) został uszkodzony przez okręty eskorty^[3] .

• Konwoje morskie podczas II wojny światowej

• Mariusz Borowiak: Żelazne rekiny Dönitza. T. 2. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2009. ISBN 978-83-7020-406-8.
• Patrick Clancey: Allied Convoy Codes. naval-history.net. [dostęp 2019-04-10]. (ang.).
• Arnold Hague: Convoy SC.95. convoyweb.org.uk. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
• Guðmundur Helgason: Convoy SC-95. uboat.net. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).