Komierowo
wieś | |
Pałac w Komierowie (październik 2019) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
347[2] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
89-400[3] |
Tablice rejestracyjne |
CSE |
SIMC |
0095035 |
Położenie na mapie gminy Sępólno Krajeńskie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu sępoleńskiego | |
53°27′10″N 17°39′06″E/53,452778 17,651667[1] |
Komierowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie sępoleńskim, w gminie Sępólno Krajeńskie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 347 mieszkańców[2]. Jest szóstą co do wielkości miejscowością gminy Sępólno Krajeńskie.
Historia
Na wzniesieniu górującym nad okolicą przed 1656 istniała mała warownia szlachecka, która zniszczona została w czasie potopu szwedzkiego. W 1670 odbudowana jako niewielki pałac, wokół którego założono okazały park ze stawami. Tworzące park wielusetletnie drzewa przetrwały w większości do 2017 roku, gdy potężna nawałnica powaliła 700 z nich.
Pod koniec XIX wieku na zlecenie Romana Komierowskiego architekt Wiktor Stabrowski przebudował pałac w stylu neogotyckim. Ostateczny kształt nadał obiektowi Tomasz Komierowski (zamordowany przez okupanta w 1939), z którego inicjatywy między 1924 a 1929 rokiem powstał obecny budynek.
Po II wojnie światowej znacjonalizowany pałac był ośrodkiem pracy dla więźniów, siedzibą PGR, a następnie magazynem, popadając sukcesywnie w ruinę. W 1997 roku mazowiecka linia Komierowskich odkupiła Pałac od Skarbu Państwa. W 2018 roku zakończono renowację trwającą 6 lat[4].
Na początku listopada 1944 r. w Komierowie stacjonował Batalion desantowy Dalwitz[5].
W Komierowowie urodził się nauczyciel bibliofil Piotr Nowicki, który w 1930 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Zabytki
Według rejestru zabytków NID[6] na listę zabytków wpisany jest zespół pałacowy z przełomu XIX/XX w., nr rej.: A/214/1-4 z 5.06.1987:
- klasycystyczny pałac z lat 1924-1929,
- park,
- oficyna z 1919,
- kuźnia z 1919.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 56611
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 500 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Wyborcza.pl [online], bydgoszcz.wyborcza.pl [dostęp 2020-05-04] .
- ↑ «Праклятыя і забытыя», дак. фільм, ч. 1 — 2013, Belsat (jęz. białoruski) z minuty 23:30
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 73 [dostęp 2016-03-12] .
Linki zewnętrzne
- Komierowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 309 .
- Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona