Klemens Trzebuniak
| |
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Klemens Trzebuniak (ur. 19 września 1897 w Zawoi, zm. 1 listopada 1985) – powstaniec śląski.
Życiorys
Urodził się 10 września 1897[a] w Zawoi[1][2]. Był synem Piotra i Wiktorii[1]. Ukończył 4 klasy szkoły podstawowej[3].
Zarabiał w pracach rolniczych najmowany w dworach[2]. Po zakończeniu I wojny światowej uczestniczył w III powstaniu śląskim od 7 maja do 7 lipca 1921[4]. Służył w stopniu kaprala[3] pod dowództwem mjr. Karola Brandysa i pod komendą szefa kompanii 9 pułku, Linkego[4].
Brał udział w walkach na obszarze okręgu lubliniecko-opolskiego w okolicach miast Olesno, Ząbkowice Śląskie[4][2]. Przeszedł cały szlak bojowy powstania odpowiadając za obsługę karabinu maszynowego, w tym walczył w bitwie w rejonie Góry św. Anny w maju 1921[2].
Po wybuchu II wojny światowej w 1939 służył w kampanii wrześniowej jako podchorąży[5]. Po nastaniu okupacji niemieckiej został wywieziony na roboty przymusowe w III Rzeszy, gdzie pracował w gospodarstwach niemieckich[2].
Po zakończeniu wojny w 1948 osiadł na ziemi sanockiej i zamieszkał we wsi Wujskie pod Sanokiem[6][2][7]. Zajmował się rolnictwem prowadząc własne gospodarstwo rolne[3]. W maju 1981 postanowieniem Rady Państwa został awansowany na stopień podporucznika[6][2][5].
Zmarł 1 listopada 1985. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Wujskiem. Jego żoną była Marcjanna (1903-1988), z którą miał czwórkę dzieci: Helenę, Władysławę, Janinę i Ludwika.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)[8]
- Śląski Krzyż Powstańczy (1983)[2].
Uwagi
- ↑ W inskrypcji nagrobnej podano dzień 18 września 1897.
Przypisy
- ↑ a b Deklaracje ↓, s. 86, 88.
- ↑ a b c d e f g h Bogumiła Koszela. Śląski Krzyż Powstańczy dla sanockiego kombatanta. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 2 (293), s. 6, 10-20 stycznia 1984.
- ↑ a b c Deklaracje ↓, s. 86.
- ↑ a b c Deklaracje ↓, s. 89.
- ↑ a b Arnold Andrunik: Rozwój i działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na Ziemi Sanockiej w latach 1949-1984. Sanok: 1986, s. 283.
- ↑ a b Deklaracje ↓, s. 92.
- ↑ Kronika 1947-1967. spzaluz.szkolna.net. [dostęp 2015-12-30].
- ↑ Deklaracje ↓, s. 88.
Bibliografia
- Związek Bojowników o Wolność i Demokrację. Oddział w Sanoku. Deklaracje i karty ewidencyjne członków zwyczajnych T Tomkiewicz-Tymoczko 1971-1988, AP Rzeszów – O/Sanok (zespół 659, sygn. 102). s. 1-189.