Kazimierz Mach
| |
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1886 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 stycznia 1955 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1932 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Komenda Placu Zakopane |
| Stanowiska |
komendant placu |
| Główne wojny i bitwy | |
| |
| Odznaczenia | |
    
| |
Kazimierz Mach[a] (ur. 18 lutego 1886 w Budziwoju, zm. 9 stycznia 1955 w Penley) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 18 lutego 1886 we wsi Budziwój, w ówczesnym powiecie rzeszowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa i Wiktorii z Decowskich. W 1914, po wybuchu I wojny światowej, wstąpił do Legionów Polskich. Służył w stopniu sierżanta w 3 kompanii 2 Pułku Piechoty w składzie II Brygady, od 29 października 1914 był dowódcą plutonu, następnie służył w sztabie jednostki. W ramach II Brygady służył także w 3 Pułku Piechoty. Po leczeniu w 1915, mianowany chorążym piechoty 1 grudnia 1915, później awansowany do stopnia podporucznika piechoty 1 listopada 1916. Po kryzysie przysięgowym był w szeregach Polskiego Korpusu Posiłkowego. Uczestniczył w przejściu w trakcie bitwy pod Rarańczą w połowie lutego 1918. Następnie wstąpił do II Korpusu Polskiego w Rosji, w tym brał udział w bitwie pod Kaniowem, oraz do Polskiej Siły Zbrojnej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. 1 października 1920 był pomocnikiem attaché wojskowego i morskiego przy Poselstwie Polskim w Waszyngtonie. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 421. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. W 1923 był attaché wojskowym przy Poselstwie Polskim w Waszyngtonie. Z dniem 15 marca 1924 ze stanowiska attaché wojskowego został przydzielony do Biura Szefa Administracji Armii[3]. Pełniąc służbę dyplomatyczną i sztabową pozostawał oficerem nadetatowym 2 Pułku Piechoty Legionów w Pińczowie. Do 1923 posiadał tytuł adiutanta sztabowego[4][5][6]. Następnie pełnił służbę w Biurze Ogólno Administracyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Z dniem 31 sierpnia 1927 został przeniesiony w stan nieczynny na okres 12 miesięcy z równoczesnym przeniesieniem do kadry oficerów piechoty[7]. 1 września 1928 został powołany ze stanu nieczynnego i przydzielony do Inspekcji Technicznej Uzbrojenia[8]. W marcu 1929 został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Targ na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika II referatu poborowego[9]. 1 lutego 1930 został przeniesiony z PKU Nowy Targ na stanowisko oficera placu w Zakopanem[10]. Z dniem 29 lutego 1932 został przeniesiony w stan spoczynku[11]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Targ. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[12]. Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 9 stycznia 1955 w Penley.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6987 – 17 maja 1922[13][14]
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[15][16][17]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2 maja 1923[18]
- Krzyż Walecznych
- Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[19]
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1071, 1145.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 34.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 15 maja 1924, s. 276.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 128, 403, 1547.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 15, 124, 347.
- ↑ Z polskich placówek zagranicznych. „Światowid”, s. 2, Nr 19 z 13 grudnia 1924.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 10 września 1927, s. 275.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928, s. 377.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929, s. 102.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 106.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 23 grudnia 1931, s. 413.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 939.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923, s. 67.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-19]..
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 35.
- ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 286.
Linki zewnętrzne
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Mach. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-07)].