Kazimierz Gilarski
 Gen. Kazimierz Gilarski, Katyń, 10 kwietnia 2009 | |
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | |
| Stanowiska | |
| Odznaczenia | |
             
| |
Kazimierz Gilarski (ur. 7 maja 1955 w Rudołowicach, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
W latach 1974–1978 był podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu. Zawodową służbę wojskową rozpoczął w 1978 w Komendzie Garnizonu m. st. Warszawy, pełniąc kolejno funkcje – dowódcy plutonu i zastępcy dowódcy kompanii wart honorowych. W latach 1982–1991 kontynuował służbę na stanowiskach – pomocnika szefa wydziału ds. uroczystości i imprez wojskowych, starszego oficera wydziału operacyjnego oraz szefa tego wydziału. Był współautorem Ceremoniału Wojskowego.
W 1989 ukończył studia magisterskie w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, a następnie Podyplomowe Studium Pedagogiki w Akademii Obrony Narodowej.
W 1993 został mianowany zastępcą komendanta garnizonu i awansowany do stopnia pułkownika. Jesienią 2005 roku objął stanowisko komendanta Garnizonu Warszawa. W dniu 11 listopada 2006 otrzymał nominację na stopień generała brygady[1] oraz wyznaczony został na stanowisko dowódcy Garnizonu Warszawa.
Zginął w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.
15 kwietnia 2010 Marszałek Sejmu wykonujący obowiązki Prezydenta RP, Bronisław Komorowski mianował go pośmiertnie na stopień generała dywizji[2].
24 kwietnia został pochowany w Kwaterze Smoleńskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[3].
Życie prywatne
Był żonaty, miał córkę i syna. Interesował się historią wojskowości, sportem i turystyką. Znał język niemiecki.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2010, pośmiertnie)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008)[5]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2004)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (1999)[7]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1991)
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1988)
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1998)
- Złoty Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” (2008)
- Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2009)[8]
- Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych
- Wielki Oficer Orderu Zasługi (2008, Portugalia)[9]
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego” (pośmiertnie, 2010)[10]
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Warszawy” (pośmiertnie, 2010)[11]
- Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – 2018, pośmiertnie[12]
- Honorowy Obywatel Radzymina
Przypisy
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 87, poz. 895
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 35, poz. 497
- ↑ Pogrzeb gen. Kazimierza Gilarskiego. interia.pl, 2004-04-24. [dostęp 2010-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-29)].
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587 – pkt 34.
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 17, poz. 222 – pkt 1.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 7, poz. 92 – pkt 15.
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 89 – pkt 26.
- ↑ Wręczenie przez ministra Radosława Sikorskiego odznaki Bene Merito. msz.gov.pl, 14 listopada 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].
- ↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt. [dostęp 2010-09-12]. (port.).
- ↑ Odznaka Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego. podkarpackie.pl. [dostęp 2011-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-20)].
- ↑ Zasłużony dla Warszawy” [online], warszawa.pl, 8 września 2010 [dostęp 2012-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-19].
- ↑ Uroczystość wręczenia Medali 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [online], www.kombatanci.gov.pl [dostęp 2023-10-12].