Katarzyna Kotula

Katarzyna Kotula (2025)
Data i miejsce urodzenia	1 lutego 1977 Gryfino
Zawód, zajęcie	polityczka, nauczycielka
Alma Mater	Szczecińska Szkoła Wyższa Collegium Balticum
Stanowisko	posłanka na Sejm IX i X kadencji (od 2019), minister do spraw równości (od 2023)
Partia	Wiosna (2019–2021) Nowa Lewica (od 2021)
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Katarzyna Agata Kotula (ur. 1 lutego 1977 w Gryfinie^[1]) – polska polityczka, nauczycielka i działaczka społeczna, posłanka na Sejm IX i X kadencji (od 2019), minister^[a] do spraw równości w trzecim rządzie Donalda Tuska (od 2023).

Córka Józefa i Cecylii^[5]. W dzieciństwie trenowała tenis w Energetyku Gryfino, później przez kilka lat uczyła się w szkole w Stanach Zjednoczonych, mieszkała w stanie Utah^[6][7]. W 2013 uzyskała licencjat z zakresu filologii angielskiej w zakresie nauczycielskim w Szczecińskiej Szkole Wyższej Collegium Balticum^[8][9]. Do 2025 na swojej prywatnej stronie internetowej oraz na potrzeby oficjalnych serwisów Sejmu i administracji rządowej podawała nieprawdziwą informację o uzyskaniu w 2016 tytułu zawodowego magistra z zakresu filologii angielskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu^{[10][11][12][13]}. Pomimo nieposiadania tego tytułu zawodowego w 2019 deklarowała, że przygotowuje rozprawę doktorską z neurojęzykoznawstwa^[14][15]. Przez około 20 lat była właścicielką prywatnej szkoły językowej w Gryfinie, w której była też nauczycielką języka angielskiego^[16]. W 2012 pracowała przez trzy tygodnie w ramach zastępstwa jako nauczycielka języka angielskiego w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Gryfinie^[17][18].

Uczestniczyła w Kongresach Kobiet, brała udział w założeniu społecznego komitetu „Jesteśmy”, zrzeszającego opiekunów osób niepełnosprawnych^[19][20]. Działaczka Ogólnopolskiego Strajku Kobiet w rodzinnej miejscowości i jedna z krajowych liderek tej inicjatywy^[21]. Członkini stowarzyszenia Spójnik^[22].

Zaangażowała się w tworzenie partii Wiosna Roberta Biedronia, została jej koordynatorką w Gryfinie^[16] i okręgu obejmującym województwa zachodniopomorskie i lubuskie^[19]. W maju 2019 bezskutecznie ubiegała się o mandat europosłanki w wyborach do Parlamentu Europejskiego; głosowały wówczas na nią 3143 osoby^[23].

W wyborach parlamentarnych w październiku tego samego roku uzyskała mandat posłanki na Sejm RP IX kadencji. Startowała z czwartego miejsca listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej (w ramach porozumienia partii lewicowych) w okręgu szczecińskim, otrzymując 7557 głosów^[24]. W Sejmie została wiceprzewodniczącą Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych oraz członkinią Komisji Polityki Społecznej i Rodziny^[1]. W październiku 2020 została rzeczniczką prasową Wiosny^[25]. W czerwcu 2021, po rozwiązaniu Wiosny, została członkinią Nowej Lewicy. W listopadzie 2021 została wybrana na współprzewodniczącą Nowej Lewicy w województwie zachodniopomorskim^[26]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z okręgu gdańskiego (otrzymała wówczas 33 122 głosy)^[27]. W Sejmie X kadencji została przewodniczącą Komisji Polityki Społecznej i Rodziny^[13].

12 grudnia 2023 Sejm X kadencji wybrał ją na urząd ministra do spraw równości w trzecim rządzie Donalda Tuska^[28][29]. Następnego dnia została przez prezydenta RP Andrzeja Dudę powołana na to stanowisko^[30]. W styczniu 2024 została powołana przez prezydenta w skład Rady Dialogu Społecznego^[31]. W kwietniu 2024 powierzono jej kierowanie sztabem wyborczym Lewicy przed wyborami do Parlamentu Europejskiego^[32].

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2019		Wiosna	Parlament Europejski IX kadencji	nr 13	3143 (0,36%)[33]
2019		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm IX kadencji	nr 41	7557 (1,61%)[24]
2023		Nowa Lewica	Sejm X kadencji	nr 25	33 122 (5,37%)[27]

W wywiadzie udzielonym portalowi Onet.pl w listopadzie 2022 ujawniła, że jako dziecko była molestowana seksualnie przez Mirosława Skrzypczyńskiego, swojego ówczesnego trenera w klubie tenisowym Energetyk Gryfino^[6]. Według ustaleń mediów w 2024 prokurator Prokuratury Okręgowej w Szczecinie umorzył śledztwo w tej sprawie ze względu na przedawnienie karalności czynu. Jednocześnie śledztwo miało potwierdzić, że do takiego czynu doszło^[34][35]. Mirosław Skrzypczyński skierował przeciwko Katarzynie Kotuli prywatny akt oskarżenia o zniesławienie; na początku grudnia 2024 minister zadeklarowała zrzeczenie się immunitetu poselskiego w sprawie^[35].

Ma córkę^[7].