Karabinek AKS-74U
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Historia | |
Produkcja |
1979–1993 |
Dane techniczne | |
Kaliber |
5,45 mm |
Nabój | |
Magazynek |
łukowy 30 nab. |
Wymiary | |
Długość |
735/490 mm |
Długość lufy |
206,5 mm[1] |
Masa | |
broni |
2,71 kg (bez amunicji) |
Inne | |
Szybkostrzelność teoretyczna |
650-735 strz/min |
Szybkostrzelność praktyczna |
200 strz/min |
AKS-74U (ros. АКС-74У) – subkarabinek opracowany w ZSRR pod koniec lat 70 XX w., skrócona wersja karabinka automatycznego AK-74. AKS-74U został skonstruowany jako broń dla załóg czołgów, artylerzystów, pilotów śmigłowców oraz żołnierzy Specnazu. Docelowo jest bronią przeznaczoną do samoobrony i walki na krótkich dystansach (np. w pomieszczeniach).
Budowa AKS-74U jest zbliżona do AK-74. Modyfikacje wynikają ze skrócenia lufy, co wiązało się z koniecznością skrócenia tłoczyska i zastosowania specjalnego urządzenia wylotowego zapewniającego działanie broni pomimo skrócenia lufy, a także pełniącego rolę tłumika płomieni. Ponieważ donośność skuteczna AKS-74U jest znacznie mniejsza niż AK-74, uproszczono także przyrządy celownicze, zastępując celownik krzywkowy przerzutowym. W celu wydłużenia linii celowniczej celownik przeniesiono na pokrywę komory zamkowej.
Wersje
- AKS-74U – wersja podstawowa.
- AKS-74UN – wersja wyposażona w boczną szynę do montażu celowników.
- AKS-74UB – wersja przystosowana do montażu tłumików dźwięku PBS-4 lub PBS-5. Często używana w połączeniu z wyciszonym granatnikiem GSN-19[potrzebny przypis].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ White i inni, Jane's guns recognition guide, wyd. 5th ed, London: Collins, 2008, ISBN 978-0-00-726645-6, OCLC 192027015 [dostęp 2018-10-24] .