Eisspeedway

Kaja Kallas

Kaja Kallas
Ilustracja
Kaja Kallas (2024)
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1977
Tallinn

Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
Okres

od 1 grudnia 2024

Przynależność polityczna

Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy

Poprzednik

Josep Borrell

Premier Estonii
Okres

od 26 stycznia 2021
do 23 lipca 2024

Przynależność polityczna

Estońska Partia Reform

Poprzednik

Jüri Ratas

Następca

Kristen Michal

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja)

Kaja Kallas (ur. 18 czerwca 1977 w Tallinnie[1]) – estońska polityk i prawniczka, parlamentarzystka krajowa, deputowana do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji, od 2018 do 2024 przewodnicząca Estońskiej Partii Reform, w latach 2021–2024 premier Estonii, wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej oraz wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa (od 2024).

Życiorys

Córka Siima Kallasa. W 1995 zdała egzamin maturalny, w 1999 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie w Tartu, odbyła też studia podyplomowe w Estonian Business School. Od 1996 pracowała zawodowo jako asystentka dyrektora teatru, później w zawodach prawniczych. Uzyskała uprawnienia adwokata, praktykując w kancelariach adwokackich. W 2010 wstąpiła do Estońskiej Partii Reform. W wyborach w 2011 z listy tego ugrupowania uzyskała mandat posłanki do Riigikogu XII kadencji[1]. W wyborach europejskich w 2014 z ramienia liberałów została wybrana do Europarlamentu VIII kadencji[2].

W kwietniu 2018 została nową przewodniczącą swojego ugrupowania[3]. We wrześniu 2018 zrezygnowała z mandatu eurodeputowanej[4]. W wyborach w 2019 kierowana przez nią partia odniosła zwycięstwo, a Kaja Kallas ponownie uzyskała mandat posłanki do krajowego parlamentu[5]. Jako liderka największej partii otrzymała misję utworzenia nowego rządu, nie uzyskała jednak poparcia większości deputowanych[6].

Prezydent Kersti Kaljulaid ponownie powierzyła jej misję stworzenia gabinetu w styczniu 2021, gdy Jüri Ratas podał się do dymisji z funkcji premiera[7]. Kierowana przez nią formacja zawiązała koalicję z Estońską Partią Centrum. 25 stycznia 2021 Riigikogu większością 70 głosów zaaprobowało jej kandydaturę na premiera[8]. Rząd Kai Kallas rozpoczął urzędowanie następnego dnia, gdy dokonano zaprzysiężenia jego członków[9].

W czerwcu 2022 na jej wniosek ministrowie z Estońskiej Partii Centrum zostali odwołani[10]. Jej ugrupowanie doprowadziło następnie do zawiązania nowej koalicji z udziałem partii Isamaa i Partii Socjaldemokratycznej. W konsekwencji 14 lipca 2022 rząd podał się do dymisji, a tego samego dnia prezydent Alar Karis powierzył Kai Kallas misję sformowania nowego gabinetu[11][12]. Następnego dnia parlament większością 52 głosów zatwierdził ją na urzędzie premiera[13]. Nowy rząd rozpoczął funkcjonowanie 18 lipca 2022[14][15].

W 2023 odbyły się kolejne wybory, w których jej ugrupowanie zwiększyło swoje poparcie (otrzymując 31,2% głosów)[16]; Kaja Kallas ponownie została wybrana na deputowaną[17]. Estońska Partia Reform zawarła tym razem koalicję z SDE i partią Estonia 200. 12 kwietnia 2023 Riigikogu zatwierdziło ją na funkcji premiera[18]. Członkowie jej trzeciego gabinetu zostali zaprzysiężeni przez prezydenta 17 kwietnia tego samego roku[19].

W 2024 znalazła się na liście osób poszukiwanych w Rosji na podstawie przepisów karnych; polityk uznała, że jest to reakcja na wspieranie przez nią Ukrainy w czasie zapoczątkowanej w 2022 rosyjskiej inwazji[20]. W czerwcu tego samego roku Rada Europejska uzgodniła jej nominację na stanowisko wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa[21]. W związku z tą decyzją 15 lipca 2024 złożyła dymisję kierowanego przez siebie rządu[22]. Zakończyła urzędowanie 23 lipca tegoż roku, gdy został zaprzysiężony nowy gabinet kierowany przez Kristena Michala[23]. Odeszła także z funkcji przewodniczącej partii[24]. Kadencję w nowej KE kierowanej przez Ursulę von der Leyen rozpoczęła 1 grudnia 2024; objęła w niej również funkcję wiceprzewodniczącej[25].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b Profil na stronie Riigikogu. [dostęp 2014-02-10]. (ang.).
  2. Europarlamenti said Ansip, Kallas, Toom, Tarand, Kelam ja Lauristin. le.ee, 26 maja 2014. [dostęp 2014-05-29]. (est.).
  3. Kaja Kallas elected Reform Party’s first-ever chairwoman. err.ee, 14 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-30]. (ang.).
  4. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-09-05].
  5. Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
  6. Kaja Kallas not granted authority to form government. err.ee, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-15]. (ang.).
  7. President nominates Kaja Kallas as prime ministerial candidate. err.ee, 14 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-15]. (ang.).
  8. Kaja Kallas obtained the support of the Riigikogu to form the Government. riigikogu.ee, 25 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-26]. (ang.).
  9. Gallery: Kaja Kallas’ government takes oath of office. err.ee, 26 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-26]. (ang.).
  10. Kallas saatis Keskerakonna valitsusest välja. err.ee, 3 czerwca 2022. [dostęp 2022-07-15]. (est.).
  11. Estonian prime minister resigns, disbands government. err.ee, 14 lipca 2022. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).
  12. Estonia ma nowy rząd. Prezydent Alar Karis zatwierdził skład gabinetu premier Kai Kallas. polskieradio.pl, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-30].
  13. Riigikogu grants Kallas mandate to form new government. err.ee, 15 lipca 2022. [dostęp 2022-07-18]. (ang.).
  14. Estonia’s new government takes office. err.ee, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-18]. (ang.).
  15. Estonia: New cabinet sworn into office. dw.com, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-30]. (ang.).
  16. Kazimierz Popławski: Partia Reform wygrywa wybory w Estonii. Sześć partii w Riigikogu. przegladbaltycki.pl, 5 marca 2023. [dostęp 2023-03-05].
  17. Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
  18. Riigikogu gives Kaja Kallas mandate to form new government. err.ee, 12 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
  19. The 53rd Government of the Republic of Estonia took office. valitsus.ee, 17 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
  20. Karina Jaworska: Umieścili ją na liście poszukiwanych. Premier Estonii: Nie dam się uciszyć. interia.pl, 13 lutego 2024. [dostęp 2024-02-13].
  21. Magdalena Cedro: Kaja Kallas, największy międzynarodowy sukces Estonii. pap.pl, 28 czerwca 2024. [dostęp 2024-07-22].
  22. Krzysztof Ryncarz: Estonia: Premier Kaja Kallas podała się do dymisji. euractiv.pl, 15 lipca 2024. [dostęp 2024-07-22].
  23. Estonia's new government sworn in. err.ee, 23 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
  24. Reformierakond elect PM Michal as new leader. aldeparty.eu, 11 września 2024. [dostęp 2024-10-31]. (ang.).
  25. Commissioners-designate (2024–2029). commission.europa.eu, 2024. [dostęp 2024-11-27]. (ang.).
  26. Decrete de decorare semnate de Președintele României, domnul Klaus Iohannis. presidency.ro, 16 czerwca 2021. [dostęp 2023-09-29]. (rum.).
  27. a b c Kaja Kallas. valitsus.ee. [dostęp 2024-03-20]. (ang.).
  28. Указ Президента України № 237/2023 «Про нагородження К.Каллас орденом князя Ярослава Мудрого». president.gov.ua, 24 kwietnia 2023. [dostęp 2023-05-15]. (ukr.).