Eisspeedway

Justyn Piskorski

Justyn Piskorski
Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1971
Kożuchów

Doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo karne
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu,
Uniwersytet w Bonn

Doktorat

2002 – prawo międzynarodowe
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

2014 – prawo karne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Kierownik Katedry
Katedra

Prawa Karnego WPiA UAM

Okres zatrudn.

od 2017 do 2020

Sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres spraw.

od 18 września 2017

Justyn Aleksander Piskorski (ur. 9 stycznia 1971 w Kożuchowie) – polski prawnik, karnista, doktor habilitowany nauk prawnych, członek Komisji Weneckiej, członek zagraniczny Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy, sędzia Trybunału Konstytucyjnego zaprzysiężony 18 września 2017, wybrany w 2017 przez Sejm VIII kadencji na sędziego na miejsce obsadzone już przez Krzysztofa Ślebzaka. Specjalizuje się w prawie karnym, prawie międzynarodowym i polityce kryminalnej, nauczyciel akademicki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Życiorys

Jest absolwentem prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1995) oraz prawa porównawczego na Reńskim Uniwersytecie im. Fryderyka Wilhelma w Bonn (1998)[1]. W 2002 otrzymał stopień doktorski na podstawie pracy pt. Odpowiedzialność karna cudzoziemców w świetle polskiego prawa (promotorem był Andrzej Jan Szwarc)[2][1]. Habilitował się w 2014 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy Legitymizacja prawa karnego Unii Europejskiej[1][2].

Pracuje na stanowisku profesora uczelni w Zakładzie Prawa Karnego macierzystego wydziału, gdzie od 1 września 2017 pełni funkcję kierownika katedry[1][3][4]. Ukończył aplikację prokuratorską w Prokuraturze Wojewódzkiej w Poznaniu. Ponadto jest byłym ekspertem Instytutu Sobieskiego[5], członkiem Fundacji Uniwersyteckich Poradni Prawnych[6] oraz przedstawicielem wojewody wielkopolskiego w Radzie Kuratorów Fundacji Zakłady Kórnickie[7]. Od 2013 pełni funkcję zastępcy redaktora naczelnego Humanistycznych Zeszytów Naukowych – Prawa Człowieka. Od 2017 pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Jana Sehna w Krakowie[4].

Został członkiem Rady Naukowej kwartalnika „Prawo i Więź[8].

Na posiedzeniu Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy (Національна академія правових наук України), które odbywało się 28 sierpnia 2020 r. w Połtawie, w uznaniu zasług naukowych oraz współpracy z Akademią został jednogłośnie wybrany do grona Akademii jako jej członek zagraniczny. Wniosek przedstawił prezes Akademii prof. Oleksandr Petryshyn. Prof. Justyn Piskorski jest pierwszym Polakiem w tym gronie[9][10].

Wybrany 15 września 2017 do Trybunału Konstytucyjnego, mimo iż stanowisko w Trybunale Konstytucyjnym wówczas było już obsadzone przez prof. Krzysztofa Ślebzaka, który oczekuje na złożenie ślubowania. 18 września Justyn Piskorski złożył ślubowanie przed prezydentem RP[11].

22 października 2020 jako sprawozdawca był w składzie orzekającym Trybunału Konstytucyjnego, w którym TK wydał wyrok o niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej wykonywania aborcji z powodu ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu[12]. Wyrok Trybunału doprowadził do licznych protestów przeciwko zmianie przepisów aborcyjnych na ogólnokrajową skalę[13][14][15]. W następstwie protestów został poproszony przez współpracowników o rezygnację z kierowania Zakładem Prawa Karnego[16].

Został powołany do Komisji Weneckiej (Europejska Komisja na rzecz Demokracji przez Prawo) na kadencję 2022-2026[17].

Wybrane publikacje

  • Odpowiedzialność karna cudzoziemców w Polsce, Warszawa 2003, ISBN 83-7284-776-2
  • Unijna polityka karna w świetle polskiego prawa (współredaktor wraz z A. Szwarcem), Poznań 2010, ISBN 978-83-7177-605-2
  • Szkoła domowa. Między wolnością a przymusem (red.), Warszawa 2011, ISBN 978-83-927691-1-8
  • ponadto rozdziały w pracach zbiorowych i artykuły publikowane w czasopismach prawniczych[1]

Przypisy

  1. a b c d e dr hab. Justyn Piskorski. Wydział Prawa i Administracji UAM. [dostęp 2015-09-25].
  2. a b Dr hab. Justyn Aleksander Piskorski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-09-28].
  3. Wydział Prawa i Administracji – Zakład Prawa Karnego. prawo.amu.edu.pl. [dostęp 2020-12-28].
  4. a b [http://orka.sejm.gov.pl/Druki8ka.nsf/0/E08616F80AF5C5A9C125818C003DE038/%24File/1778.pdf Kandydat na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego]. sejm.gov.pl, 30 sierpnia 2017. [dostęp 2020-11-01].
  5. Justyn Piskorski. sobieski.org.pl. [dostęp 2015-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-11)].
  6. Justyn Aleksander Piskorski. mojepanstwo.pl. [dostęp 2015-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-29)].
  7. Władze fundacji. fzk.pl. [dostęp 2020-07-11].
  8. Rada Naukowa. prawoiwiez.edu.pl. [dostęp 2018-08-18].
  9. w, Wydział Prawa i Administracji - Wybór Prof. UAM dr hab. Justyna Piskorskiego do Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy [online], prawo.amu.edu.pl [dostęp 2020-12-28].
  10. Іноземні члени НАПрН України [online], www.aprnu.kharkiv.org [dostęp 2020-12-28].
  11. Prezydent RP przyjął ślubowanie od nowego sędziego TK. prezydent.pl, 18 września 2017. [dostęp 2017-09-24].
  12. Planowanie rodziny, ochrona płodu ludzkiego i warunki dopuszczalności przerywania ciąży, Sygn. akt K 1/20, Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. trybunal.gov.pl, 22 października 2020. [dostęp 2020-10-27].
  13. Aborcja. Protesty po wyroku TK. TAZ: Wojna kulturowa w Polsce. wp.pl, 26 października 2020. [dostęp 2020-10-27].
  14. „To nie państwo, to oprawca”, „suweren przemówił”. Kolejne protesty po wyroku TK. wprost.pl, 26 października 2020. [dostęp 2020-10-27].
  15. Światowe media piszą o decyzji TK i protestach kobiet w Polsce: szokujący, drastyczny wyrok. onet.pl, 24 października 2020. [dostęp 2020-10-27].
  16. Mikołaj Woźniak, Sędzia TK Justyn Piskorski poproszony o rezygnację ze stanowiska. Minister Czarnek zapowiedział interwencję w jego sprawie [online], Głos Wielkopolski, 28 października 2020 [dostęp 2020-12-28] (pol.).
  17. Venice Commission :: Council of Europe [online], www.venice.coe.int [dostęp 2022-09-21].

Linki zewnętrzne