John Van Ryn

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1905 Newport News
Data i miejsce śmierci	7 sierpnia 1999 Palm Beach
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Gra pojedyncza
Australian Open	4R (1933)
Roland Garros	QF (1931)
Wimbledon	QF (1931)
US Open	QF (1929–1931, 1936, 1937)
Gra podwójna
Australian Open	SF (1933)
Roland Garros	W (1931)
Wimbledon	W (1929–1931)
US Open	W (1931, 1935)

John William Van Ryn (ur. 30 czerwca 1905 w Newport News, zm. 7 sierpnia 1999 w Palm Beach) – amerykański tenisista, zwycięzca Wimbledonu, mistrzostw USA i mistrzostw Francji w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Van Ryn ukończył w 1928 roku studia na Princeton University, rok wcześniej zdobywając w deblu akademickie mistrzostwo USA w parze z Kennethem Appelem.

W grze pojedynczej 5 razy osiągnął ćwierćfinał mistrzostw USA (obecnie US Open) i po razie w Mistrzostwach Francji (obecnie French Open) i Wimbledonie.

Sukcesy odnosił w grze podwójnej, głównie w parze z Wilmerem Allisonem. W latach 1930–1936 Amerykanie sześć razy wystąpili w finale mistrzostw USA, wygrywając w 1931 i 1935 roku. W 1929 i 1930 Van Ryn i Allison wygrywali również grę podwójną na Wimbledonie, kolejny finał osiągając w 1935 roku. Van Ryn wygrał również mistrzostwa Francji wspólnie z George’em Lottem w 1931 roku. Razem z Lottem triumfował w tym samym roku na Wimbledonie. W 1932 roku para Van Ryn–Lott zdobyła halowe mistrzostwo USA.

W rankingu amerykańskim Van Ryn 6 razy znalazł się w czołowej dziesiątce (między 1927 a 1932 rokiem), najwyższe miejsce zajmując w 1931 roku – nr 4. W 1929 i 1931 roku był również w dziesiątce nieoficjalnego rankingu światowego magazynu The Daily Telegraph (odpowiednio na 8. i 10. miejscu).

Van Ryn był jednym z reprezentantów USA w Pucharze Davisa. Z samym Wilmerem Allisonem odniósł 14 zwycięstw (przy dwóch porażkach), a łącznie odniósł 22 zwycięstwa deblowe i poniósł 2 porażki. Miał także dodatki bilans singlowy – 7 wygranych i 1 porażka.

W 1963 roku Van Ryn został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1929	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Wilmer Allison	Ian Collins Colin Gregory	6:4, 5:7, 6:3, 10:12, 6:4
Zwycięzca	2.	1930	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Wilmer Allison	John Doeg George Lott	6:3, 6:3, 6:2
Finalista	1.	1930	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Wilmer Allison	John Doeg George Lott	6:8, 3:6, 6:3, 15:13, 4:6
Zwycięzca	3.	1931	French Championships, Paryż	Ceglana	George Lott	Vernon Kirby Norman Farquharson	6:4, 6:3, 6:4
Zwycięzca	4.	1931	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	George Lott	Henri Cochet Jacques Brugnon	6:2, 10:8, 9:11, 3:6, 6:3
Zwycięzca	5.	1931	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Wilmer Allison	Berkeley Bell Gregory Mangin	6:4, 6:3, 6:2
Finalista	2.	1932	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Wilmer Allison	Keith Gledhill Ellsworth Vines	4:6, 3:6, 2:6
Finalista	3.	1934	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Wilmer Allison	George Lott Lester Stoefen	4:6, 7:9, 6:3, 4:6
Finalista	4.	1935	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Wilmer Allison	Jack Crawford Adrian Quist	3:6, 7:5, 2:6, 7:5, 5:7
Zwycięzca	6.	1935	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Wilmer Allison	Don Budge Gene Mako	6:2, 6:3, 2:6, 3:6, 6:1
Finalista	5.	1936	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Wilmer Allison	Don Budge Gene Mako	4:6, 2:6, 4:6

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame