Janusz z Kościelca
| wojewoda inowrocławski | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Ojciec |
Mikołaj z Kutna |
| Dzieci | |
Janusz z Kościelca – polski szlachcic, wojewoda inowrocławski w latach 1412–1426.
Janusz z Kościelca był synem Mikołaja z Kutna. Jego rodową siedzibą był Kościelec na Kujawach. W latach 1412–1426 pełnił urząd wojewody inowrocławskiego. Podczas najazdów krzyżackich na Kujawy i Krajnę w sierpniu 1422 roku stał na czele swoich wojsk stacjonujących w lasach pod Inowrocławiem, między Murzynowem i Orłowem. Gdy Władysław Jagiełło podporządkował rycerstwo staroście brzeskiemu Andrzejowi z Brochocic, wywodzącemu się z Małopolski, Janusz z Kościelca wraz z wojewodą brzeskim Maciejem z Łabiszyna, pod pozorem gromadzenia żywności opuścili obóz polski, co osłabiło siłę oręża[1]. Janusz z Kościelca dał początek rodowi Kościeleckich herbu Ogończyk[2].
Przypisy
- ↑ Zbigniew Zyglewski: Regionalni zwycięzcy walk z zakonem krzyżackim o wolność pogranicza kujawskiego w XIV i XV w.. W: Ludzie wolności w regionie kujawsko-pomorskim, pod red. M. Białkowskiego, Z. Biegańskiego, W. Polaka.. Janusz Małłek, Mirosław Golon (rec. nauk.). Bydgoszcz: 2014, s. 41, seria: Dzieje Regionu Kujawsko-Pomorskiego. ISBN 978-83-63921-81-1. OCLC 898259204. (pol.).
- ↑ Kościeleccy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-06-20].
