Jan Piotrowicz^[1] (ur. 1949) – działacz opozycyjny, ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego (2002). W latach 1978–1991 pracował w Puckich Zakładach Mechanicznych.

W sierpniu 1980 organizował strajk – wybrano go na wiceprzewodniczącego Komitetu Strajkowego. Pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Założycielskiego, następnie Komisji Zakładowej. Od października 1980 do grudnia 1981 był przewodniczącym Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność”^[2] Ziemi Puckiej. W 1981 został delegatem na I Walne Zebranie Delegatów Regionu Gdańskiego^[3], członkiem Zarządu Regionu Gdańskiego^[4]. Po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego 13 grudnia 1981 uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina^[5]. Po 13 grudnia 1981 zaangażował się w pomoc rodzinom represjonowanych. W 1989 wybrano go na przewodniczącego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Pucku^{[potrzebny przypis]}. W latach 1990–1994 był radnym z listy Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, następnie (1994–1998) z listy lokalnego ugrupowania^{[potrzebny przypis]}, a w latach 1998–2002 listy Unii Wolności^{[potrzebny przypis]}. Od 1990 do 1998 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Miasta Pucka, a od 1998 do 2002 był radnym powiatu puckiego^{[potrzebny przypis]}. Od 2007 pracuje w Starostwie Powiatowym w Pucku^{[potrzebny przypis]}.