Jan Guz
Jan Guz (2016) | |
Data i miejsce urodzenia |
30 października 1956 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 maja 2019 |
Przewodniczący OPZZ | |
Okres |
od 20 kwietnia 2004 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Jan Edmund Guz (ur. 30 października 1956 w Kocku, zm. 24 maja 2019 w Warszawie) – polski działacz związkowy, w latach 2004–2019 przewodniczący Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych.
Życiorys
Pochodził z rodziny rolniczej z Białobrzegów koło Kocka. Gdy miał sześć lat, zmarli jego rodzice, wychowywał się następnie w domu dziecka w Czemiernikach. Ukończył zasadniczą szkołę zawodową ze specjalnością ślusarza mechanika, a później technikum ze specjalnością w obróbce skrawaniem[1]. W 1988 ukończył nauki polityczne na Akademii Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie, a w 2002 podyplomowe studium menedżerskie na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył też kursy z m.in. ubezpieczeń społecznych, nadzoru właścicielskiego i pedagogiki dla wykładowców i instruktorów[2].
Był zatrudniony jako mechanik, kierownik działu mechanicznego, członek kierownictwa przedsiębiorstw. W latach 80. pracował jako robotnik w Szwecji. W latach 90. prowadził własne przedsiębiorstwo handlujące artykułami przemysłowymi[1][2].
Od 1972 pracował w Ochotniczych Hufcach Pracy, od 1984 wchodził w skład ich struktur, m.in. jako zastępca komendanta hufca. Przewodniczył radzie OPZZ w województwie bialskopodlaskim. Od 1977 do rozwiązania działał w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił m.in. funkcję instruktora w jej komitecie wojewódzkim[3]. W latach 80. był członkiem wojewódzkiej rady narodowej, na początku lat 90. kandydował do Sejmu z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej[1].
W latach 1997–2004 był wiceprzewodniczącym OPZZ. 20 kwietnia 2004 został przewodniczącym związku. Funkcję tę pełnił do czasu swojej śmierci. Reprezentował OPZZ w Polskim Komitecie Normalizacyjnym, radzie nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, radzie programowej Ośrodka Studiów i Kształcenia Zawodowego, Rady Statystyki. Został wiceprzewodniczącym Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.
W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[4]. W październiku 2015 z ramienia OPZZ został członkiem nowo powstałej Rady Dialogu Społecznego[5].
Zmarł 24 maja 2019 w Warszawie[2]. 29 maja 2019 został pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Janowskiej w Białej Podlaskiej[6].
Życie prywatne
Syn Władysława i Marianny. Był żonaty z Aliną, pracownicą zakładów włókienniczych w Białej Podlaskiej. Mieli dwoje dzieci[1].
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie (2019, za wybitne zasługi w działalności związkowej i społecznej)[7][8]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005, za wybitne zasługi w działalności związkowej)[9]
- Złoty Krzyż Zasługi (2000, za zasługi w działalności związkowej, za osiągnięcia w pracy zawodowej)[10]
Przypisy
- ↑ a b c d Dominika Wielowieyska: Jan Guz – z biznesmena związkowiec. wyborcza.pl, 17 lutego 2015. [dostęp 2024-04-16].
- ↑ a b c Nie żyje Jan Guz, przewodniczący OPZZ. onet.pl, 24 maja 2019. [dostęp 2019-05-24].
- ↑ Szef OPZZ Jan Guz i jego „komunistyczna przeszłość”. „Był instruktorem KW PZPR i członkiem ORMO”. tvp.info, 5 kwietnia 2019. [dostęp 2019-05-25].
- ↑ Członkowie Narodowej Rady Rozwoju. prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ Prezydent powołał Radę Dialogu Społecznego. prezydent.pl, 22 października 2015. [dostęp 2015-10-23].
- ↑ Ewelina Burda: Tłumy żegnały Jana Guza. „Miał tę niezbędną dla związkowca cechę. Lubił ludzi, dbał o nich i oni to czuli”. dziennikwschodni.pl, 29 maja 2019. [dostęp 2019-05-30].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 maja 2019 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2019 r. poz. 664).
- ↑ Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski dla śp. Jana Guza. prezydent.pl, 29 maja 2019. [dostęp 2019-05-30].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 7).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 1, poz. 13).
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie OPZZ. [dostęp 2015-10-16].