Jakob Bernoulli
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Jakob Bernoulli, także Jacques Bernoulli[1] (ur. 27 grudnia 1654 w Bazylei, zm. 16 sierpnia 1705 tamże[2]) – szwajcarski matematyk i fizyk, profesor Uniwersytetu w Bazylei. Zajmował się głównie probabilistyką, geometrią, analizą i zastosowaniem jej do fizyki matematycznej, konkretniej do mechaniki.
Bernoulli stworzył podstawy rachunku prawdopodobieństwa i przyczynił się do rozwoju rachunku różniczkowego i wariacyjnego. Wprowadził pojęcia całki i biegunowego układu współrzędnych. Sformułował także prawo Bernoulliego. Niezależnie od brata Johanna rozwiązał zagadnienie brachistochrony. W czasopiśmie naukowym Acta Eruditorum z 1694 opisał lemniskatę Bernoulliego.
Pochodził z uczonego rodu Bernoullich; był bratem Johanna i stryjem Daniela.
Jego rywalizacja z bratem Johannem doprowadziła do postawienia problemu brachistochrony, co z kolei doprowadziło do powstania rachunku wariacyjnego[3].
Życiorys
Jakub Bernoulli był pierwszym uczonym w rodzinie Bernoullich i pierwszym sławnym matematykiem szwajcarskim. Na życzenie ojca studiował teologię, ale potajemnie zajmował się matematyką i astronomią[4]. Pod wpływem spotkań z uczonymi we Francji (1676-1680 i 1681-1682) zaczął studiować matematykę na własną rękę. Po powrocie do Bazylei w 1682 odrzucił propozycję objęcia stanowiska pastora w Strasburgu i poświęcił się matematyce. Zainteresował też nią swego brata Johanna, z którym później współpracował (ich osiągnięcia czasami trudno rozróżnić). Wykładał w Bazylei fizykę eksperymentalną, a od 1687 był tam profesorem matematyki.
Bernoulli korespondował od 1687 z Leibnizem, zaowocowało to wymianą pomysłów i idei. Lista osiągnięć Jakuba Bernoulliego jest długa; użycie współrzędnych biegunowych, badanie krzywej łańcuchowej (rozważanej już przez Huygensa i innych), lemniskaty (1694) i spirali logarytmicznej. Zajmował się także figurami izoperymetrycznymi (1701), które prowadziły do problemu z rachunku wariacyjnego. Jego fascynacja spiralą logarytmiczną spowodowała, że pragnął, by wyrzeźbiono ją na jego nagrobku z napisem eadem mutata resurgo (pozostaję znów ta sama, choć się zmieniłam) – spirala na grobie ma jednak kształt spirali Archimedesa. Był także jednym z pierwszych badaczy rachunku prawdopodobieństwa – napisał z tego zakresu dzieło Ars Conjectandi wydane pośmiertnie w roku 1713. W pierwszej części tego dzieła przedrukowany jest traktat Huygensa o grach losowych, dalsze części dotyczą permutacji i kombinacji, a głównym wynikiem jest twierdzenie Bernoulliego o rozkładzie dwumianowym.
Wydane pośmiertnie w 1744 jego Opera omnia zawierały ponad 100 prac.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Bernoulli Jakob (Jacques), [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-22] .
- ↑ Jahnke 2003 ↓, s. 105-106.
- ↑ Jahnke 2003 ↓, s. 106.
- ↑ Jahnke 2003 ↓, s. 105.
Bibliografia
- Hans Niels Jahnke: A history of analysis. Providence, RI: American Mathematical Society, 2003. ISBN 0-8218-2623-9. OCLC 51607350.
- https://web.archive.org/web/20060925113409/http://old.wmid.amu.edu.pl/informator/0605.html
Linki zewnętrzne
- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Jakob Bernoulli w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
- ISNI: 0000000110215046
- VIAF: 14793931
- LCCN: n83196756
- GND: 118509950
- LIBRIS: ljx0tm4457sc5cl
- BnF: 120751142
- SUDOC: 029042062
- SBN: IEIV029508
- NLA: 35516053
- NKC: ola2002152851
- DBNL: bern071
- BNE: XX1612502
- NTA: 069903867
- BIBSYS: 90347227
- CiNii: DA01895304
- Open Library: OL719704A
- PLWABN: 9810557162405606
- NUKAT: n98008971
- J9U: 987007258680805171
- CANTIC: a11161656
- LNB: 000073724
- CONOR: 6667619
- KRNLK: KAC200802347
- LIH: LNB:Czg6;=B6