Jałowiec (Pasmo Mędralowej)
 Połączenie szlaków turystycznych PTTK pod Mędralową Zachodnią | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
988 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Jeleśnia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego  | |
 49°36′17,0″N 19°26′30,3″E/49,604722 19,441750
| |
Jałowiec (988 m) – szczyt w Paśmie Mędralowej pomiędzy przełęczą Głuchaczki (830 m) a Mędralową (Beskidek, 1169 m) w Beskidzie Żywiecko-Orawskim. Taką nazwę ma w państwowym rejestrze nazw geograficznych[1][2]. Na mapie Compassu ma nazwę Mędralowa Zachodnia[3], w przewodniku turystycznym również Mędralowa Zachodnia i wysokość ok. 1080 m[4].
Jałowiec znajduje się w grzbiecie górskim, którym przebiega granica polsko-słowacka, a także Wielki Europejski Dział Wodny. Południowe stoki opadają do doliny słowackiego potoku Polhoranka, w północno-zachodnim kierunku natomiast, na polską stronę, odbiega od wierzchołka boczny i kręty grzbiet, który poprzez Małą Mędralową, Jaworzynę, Górę Mrowców, Miziów Groń i Czoło opada do doliny rzeki Koszarawa w Przyborowie. Grzbiet ten oddziela należącą do Przyborowa dolinę potoku Przybyłka od należącej do Koszarawy doliny potoku Bystra[3].
Jałowiec jest całkowicie porośnięty lasem, ale na południowo-zachodnich stokach istnieje kilka polan, obecnie już nieużytkowanych i stopniowo zarastających lasem[1]. Na wierzchołku skrzyżowanie trzech szlaków turystycznych[3].
Według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego Jałowiec (Mędralowa Zachodnia) znajduje się w Paśmie Jałowieckim należącym do Beskidu Makowskiego[5]. Na mapach i w przewodnikach turystycznych Pasmo Mędralowej zaliczane jest zazwyczaj do Beskidu Żywieckiego[4][3], w najnowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[6]. Znajduje się w granicach wsi Przyborów w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Jeleśnia[1].
Szlaki turystyczne
– Główny Szlak Beskidzki na odcinku Babia Góra – Korbielów
- ze schroniska Markowe Szczawiny: 8,2 km, 185 m przewyższenia, ok. 2:50 h[3]
- z przełęczy Głuchaczki: 2,3 km, 195 m przewyższenia, ok. 1:10 h
– do Przyborowa: 5,7 km, 50 m przewyższenia, ok. 1:45 h (w przeciwną stronę: 530 m przewyższenia, ok. 2:20 h)[3]
– do Koszarawy-Bystrej: ok. 0:50 h
Przypisy
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-01-04].
- ↑ Geoporta. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2025-01-05].
- ↑ a b c d e f Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 219, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.