Język rusenu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | brak | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język rusenu, także nisa[1] – prawie wymarły język papuaski z grupy timor-alor-pantar, używany we wschodniej części Timoru Wschodniego. Wyszedł z powszechnego użycia w I poł. XX w.[1] Jego istnienie odnotował w 2007 r. holendersko-timorski lingwista Aone van Engelenhoven[2].
Przez dłuższy czas uchodził za wymarły. W 2007 r. odnaleziono zaledwie dwie osoby, które zachowały pewną znajomość tego języka[3].
Nie został bliżej opisany w literaturze. Zebrane dane sugerują, że jest blisko spokrewniony z językiem fataluku[1].
Przypisy
- ↑ a b c van Engelenhoven 2009a ↓, s. 334.
- ↑ Raadselachtig Rusenu. VPRO Noorderlicht, 2007. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-19)]. (niderl.).
- ↑ van Engelenhoven 2009b ↓, s. 425.
Bibliografia
- Aone van Engelenhoven: On derivational processes in Fataluku, a non-Austronesian language in East-Timor. W: W.L. Wetzels (red.): Linguistics of Endangered Languages: contributions to Morphology and Morpho-Syntax. Utrecht: Netherlands Graduate School of Linguistics, 2009, s. 331–362, seria: LOT Occasional Series 13. ISBN 978-90-78328-98-8. OCLC 469635618. (ang.).
- Aone van Engelenhoven: The position of Makuva among the Austronesian languages in East Timor and Southwest Maluku. W: Alexander Adelaar, Andrew Pawley (red.): Austronesian Historical Linguistics and Culture History: A Festschrift for Robert Blust. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2009, s. 425–442, seria: Pacific Linguistics 601. ISBN 978-0-85883-601-3. OCLC 320478674. [dostęp 2023-03-29]. (ang.).