Eisspeedway

Język nedebang

Nedebang
Obszar

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja)

Liczba mówiących

200 (2004)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 nec
IETF nec
Glottolog nede1245
Ethnologue nec
BPS 0116 3
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język nedebang, także klamu[1][2], balungada[3]język papuaski z grupy alor-pantar, używany w indonezyjskiej prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie, jeden z języków wyspy Pantar[4]. Według danych szacunkowych z 2004 r. posługuje się nim 200 osób[5].

Jego użytkownicy zamieszkują miejscowości Baulang (Baolang), Balungada i Air Panas w północno-wschodniej części wyspy[2][6]. Nie zarejestrowano większych różnic dialektalnych[2].

Poważnie zagrożony wymarciem, nie jest szeroko używany w żadnych sferach życia. Preferowane środki komunikacji to malajski alorski i indonezyjski. W 2004 r. odnotowano, że osoby w wieku poniżej 40 lat nie mają dobrej znajomości tego języka (a najmłodszemu pokoleniu jest on prawie zupełnie nieznany)[7]. Część mieszkańców wsi Balungada zna też język teiwa[2], a w Air Panas i Baulang używany jest również alorski w odmianie baranusa (język migrantów)[6].

Określenie „nedebang” pochodzi od nazwy dawnej wsi. „Klamu” to nazwa jednego z klanów[6][8].

Sporządzono krótki opis jego gramatyki (Nedebang, w: The Papuan languages of Timor-Alor-Pantar: Sketch grammars, 2020)[9].

Przypisy

  1. Klamer 2017 ↓, s. 4.
  2. a b c d Holton 2004 ↓, s. 6.
  3. W. A. L. Stokhof: Preliminary notes on the Alor and Pantar languages (East Indonesia). Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1975, s. 10, seria: Pacific Linguistics B-43. DOI: 10.15144/PL-B43. ISBN 978-0-85883-124-7. OCLC 2381001. (ang.).
  4. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Nedebang, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-01] (ang.).
  5. Holton 2004 ↓, s. 7.
  6. a b c Schapper 2020 ↓, s. 55.
  7. Holton 2004 ↓, s. 6–7.
  8. Holton 2006 ↓, s. 1.
  9. Schapper 2020 ↓.

Bibliografia