Eisspeedway

Ivo Karlović

Ivo Karlović
Ilustracja
Państwo

 Chorwacja

Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1979
Zagrzeb

Wzrost

211 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2000

Zakończenie kariery

2022

Trener

Goran Dragicevic, Mirko Pehar

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

8

Najwyżej w rankingu

14 (18 sierpnia 2008)

Australian Open

4R (2010)

Roland Garros

3R (2014, 2016)

Wimbledon

QF (2009)

US Open

4R (2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

44 (10 kwietnia 2006)

Australian Open

SF (2010)

Roland Garros

2R (2004, 2011)

Wimbledon

3R (2005)

US Open

2R (2004, 2007, 2011)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ivo Karlović (ur. 28 lutego 1979 w Zagrzebiu) – chorwacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).

Kariera tenisowa

W 2000 roku rozpoczął karierę tenisową.

Początkowo grywał w turniejach z serii ITF Futures oraz ATP Challenger Tour.

W 2004 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach w konkurencji gry pojedynczej. Awansował w zawodach do 3 rundy, po wcześniejszych zwycięstwach z Andreim Pavelem i Arnaudem Clémentem. Odpadł po porażce z Carlosem Moyą.

Pierwszy finał zawodów ATP World Tour osiągnął w roku 2005 na trawiastych kortach w Londynie (Queen’s), eliminując m.in. Lleytona Hewiitta i Thomasa Johanssona. Spotkanie finałowe przegrał z Andym Roddickiem. Na początku 2006 roku Karlović odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w turnieju ATP World Tour, podczas rywalizacji deblowej w Memphis. W rundzie finałowej pokonał razem z Chrisem Haggardem Amerykanów Jamesa Blake’a i Mardy’ego Fisha.

W lutym 2007 roku Chorwat doszedł do finału w San José. Mecz o tytuł przegrał z Andym Murrayem. W kwietniu Karlović wygrał swój pierwszy turniej z cyklu ATP World Tour w singlu, podczas rywalizacji na ziemnych kortach w Houston. Po drodze wyeliminował Tommy’ego Haasa, a w finale wynikiem 6:4, 6:1 Mariano Zabaletę. Latem Chorwat triumfował w Nottingham, na nawierzchni trawiastej. W drodze po tytuł pokonał m.in. Dmitrija Tursunowa, a w rundzie finałowej Arnauda Clémenta. W październiku Karlović zwyciężył w halowych rozgrywkach w Sztokholmie, po wygranej w finale nad Thomasem Johanssonem. Tegoż samego roku osiągnął ponadto finał gry podwójnej w Indianapolis, partnerując Tejmurazowi Gabaszwilemu.

Czwarty singlowy tytuł Karlović wywalczył w czerwcu 2008 roku w Nottingham, broniąc tym samym zwycięstwa z 2007 roku. Chorwat po drodze pokonał m.in. w półfinale Gaëla Monfilsa, a w finale Fernando Verdasco. Rok później Karlović osiągnął po raz pierwszy w karierze ćwierćfinał turnieju wielkoszlemowego, podczas Wimbledonu. Wyeliminował wcześniej dwóch zawodników z czołowej „dziesiątki” rankingu, Jo-Wilfrieda Tsongę i Fernando Verdasco; przegrał z Rogerem Federerem. W połowie sierpnia 2008 roku osiągnął najwyższą pozycję rankingową – nr 14.

W styczniu 2010 roku wraz z Dušanem Vemiciem doszedł do półfinału wielkoszlemowego Australian Open. Chorwacko-serbska para pokonała po drodze m.in. debel Łukasz Kubot-Oliver Marach oraz parę Lukáš Dlouhý-Leander Paes. W tego samego roku Karlović doszedł do finału singla w Delray Beach. Spotkanie finałowe przegrał z Ernestsem Gulbisem.

Piąty singlowy tytuł tenisista chorwacki wywalczył po pięciu latach, w lipcu 2013 roku w Bogocie. W finale pokonał Alejandro Fallę.

W lutym 2014 roku Karlović doszedł do finału turnieju w Memphis, w którym uległ Keiemu Nishikoriemu. W maju przegrał w meczu mistrzowskim zawodów w Düsseldorfie wynikiem 2:6, 6:7(4) z Philippem Kohlschreiberem. W lipcu zanotował kolejny finał singlowy – w Newport przegrał 3:6, 7:6(4), 6:7(3) z Lleytonem Hewittem. W tym samym miesiącu Karlović był uczestnikiem finału w Bogocie, w którym uległ Bernardowi Tomiciowi.

Kolejne singlowe zwycięstwo Chorwat osiągnął w lutym 2015, po wygranej w Delray Beach z Donaldem Youngiem 6:3, 6:3. W czerwcu Karlović został mistrzem gry podwójnej w ’s-Hertogenbosch wspólnie z Łukaszem Kubotem. Debel ten pokonał w finale Pierre’a-Huguesa Herberta i Nicolasa Mahuta. W lipcu ponownie osiągnął finał w Newport, lecz tym razem uległ w nim 6:7(5), 7:5, 6:7(2) Rajeevowi Ramowi.

W sezonie 2016 Karlović został zwycięzcą dwóch turniejów, w Newport oraz Los Cabos. Był także w finale zawodów w Waszyngtonie.

Od roku 2000 Karlović jest reprezentantem Chorwacji w Pucharze Davisa. Do końca 2016 rozegrał dla zespołu 27 meczów (singiel i debel), z których w 13 wygrywał.

Karlović jest najwyższym zawodnikiem w gronie stu najlepszych tenisistów od wprowadzenia rankingu światowego w 1973 – mierzy 211 cm. Potężnemu wzrostowi zawdzięcza nieprzeciętne możliwości serwisowe. 19 czerwca 2015 roku, podczas turnieju w Halle, ustanowił rekord świata w liczbie zaserwowanych asów w meczu do dwóch wygranych setów, serwując 45 asów i pokonując Tomáša Berdycha 7:5, 6:7(8), 6:3[1]. Karlović jako drugi tenisista w historii przekroczył liczbę 10 000 zaserwowanych asów. Miało to miejsce podczas turnieju w Montrealu w 2015 roku w zwycięskim meczu drugiej rundy przeciwko Milosowi Raonicowi[2]. Karlović był też rekordzistą w prędkości serwisu[3].

Finały w turniejach ATP Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (8–11)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 12 czerwca 2005 Londyn (Queen’s) Trawiasta Stany Zjednoczone Andy Roddick 6:7(7), 6:7(4)
Finalista 2. 18 lutego 2007 San José Twarda (hala) Wielka Brytania Andy Murray 7:6(3), 4:6, 6:7(2)
Zwycięzca 1. 15 kwietnia 2007 Houston Ceglana Argentyna Mariano Zabaleta 6:4, 6:1
Zwycięzca 2. 23 czerwca 2007 Nottingham Trawiasta Francja Arnaud Clément 3:6, 6:4, 6:4
Zwycięzca 3. 12 października 2007 Sztokholm Twarda (hala) Szwecja Thomas Johansson 6:3, 3:6, 6:1
Zwycięzca 4. 22 czerwca 2008 Nottingham Trawiasta Hiszpania Fernando Verdasco 7:5, 6:7(4), 7:6(8)
Finalista 3. 28 lutego 2010 Delray Beach Twarda Łotwa Ernests Gulbis 2:6, 3:6
Zwycięzca 5. 21 lipca 2013 Bogota Twarda Kolumbia Alejandro Falla 6:3, 7:6(4)
Finalista 4. 16 lutego 2014 Memphis Twarda (hala) Japonia Kei Nishikori 4:6, 6:7(0)
Finalista 5. 24 maja 2014 Düsseldorf Ceglana Niemcy Philipp Kohlschreiber 2:6, 6:7(4)
Finalista 6. 13 lipca 2014 Newport Trawiasta Australia Lleyton Hewitt 3:6, 7:6(4), 6:7(3)
Finalista 7. 20 lipca 2014 Bogota Twarda Australia Bernard Tomic 6:7(5), 6:3, 6:7(4)
Zwycięzca 6. 22 lutego 2015 Delray Beach Twarda Stany Zjednoczone Donald Young 6:3, 6:3
Finalista 8. 19 lipca 2015 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Rajeev Ram 6:7(5), 7:5, 6:7(2)
Zwycięzca 7. 17 lipca 2016 Newport Trawiasta Luksemburg Gilles Müller 6:7(2), 7:6(5), 7:6(12)
Finalista 9. 24 lipca 2016 Waszyngton Twarda Francja Gaël Monfils 7:5, 6:7(6), 4:6
Zwycięzca 8. 13 sierpnia 2016 Los Cabos Twarda Hiszpania Feliciano López 7:6(5), 6:2
Finalista 10. 18 czerwca 2017 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Luksemburg Gilles Müller 6:7(5), 6:7(4)
Finalista 11. 5 stycznia 2019 Pune Twarda Południowa Afryka Kevin Anderson 6:7(4), 7:6(2), 6:7(5)

Gra podwójna (2–1)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 26 lutego 2006 Memphis Twarda (hala) Południowa Afryka Chris Haggard Stany Zjednoczone James Blake
Stany Zjednoczone Mardy Fish 		0:6, 7:5, 10–5
Finalista 1. 29 lipca 2007 Indianapolis Twarda Rosja Tejmuraz Gabaszwili Argentyna Juan Martín del Potro
Stany Zjednoczone Travis Parrott 		6:3, 2:6, 6–10
Zwycięzca 2. 13 czerwca 2015 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Polska Łukasz Kubot Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut 		6:2, 7:6(9)

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open – 2R 1R 1R 1R 3R 2R 4R 1R 3R 1R 1R 2R 1R 3R 3R 2R 2R – 0 / 17 16–17
French Open – 1R 1R 2R 2R 1R 1R – 1R 1R – 3R 1R 3R 2R 1R 2R – – 0 / 14 8–14
Wimbledon 3R 4R 1R 1R 1R 1R QF – 2R 2R – 1R 4R 2R 1R 2R 2R NH – 0 / 15 17–15
US Open 3R 1R 2R 1R 1R 3R 1R – 3R 1R 2R 2R 2R 4R 1R – 1R 1R 1R 0 / 17 13–17
Bilans spotkań 4–2 4–4 1–4 1–4 1–4 4–4 5–4 3–1 3–4 3–4 1–2 3–4 5–4 6–4 3–4 3–3 3–4 1–2 0–0 0–1 54–63
  • W latach 2000–2002 nie zakwalifikował się do turnieju wielkoszlemowego.

Przypisy

  1. ↑ Ivo Karlovic breaks aces record in Berdych win at Gerry Weber Open. bbc.com, 2015-06-19. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-20)]. (ang.).
  2. ↑ ATP Staff: Karlovic Cracks 10,000th Ace. atpworldtour.com, 2015-09-12. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-30)]. (ang.).
  3. ↑ ATP Staff: Aussie Groth Hits Speedy Serves. atpworldtour.com, 2012-05-12. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)]. (ang.).

Bibliografia

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ivo_Karlovi%C4%87