Eisspeedway

Instytut Łączności

Instytut Łączności – Państwowy Instytut Badawczy
National Institute of Telecommunications
Ilustracja
Brama główna na teren instytutu
Data założenia

1934

Typ

badawczy

Państwo

 Polska

Adres

ul. Szachowa 1
04-894 Warszawa

Dyrektor

Dariusz Dąbek[1]

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Instytut Łączności”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Instytut Łączności”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Instytut Łączności”
Ziemia52°10′20,1″N 21°11′42,8″E/52,172250 21,195222
Strona internetowa

Instytut Łączności – Państwowy Instytut Badawczy – instytut utworzony w 1934 przez prof. inż. Janusza Groszkowskiego, obecnie instytut badawczy działający w obszarze telekomunikacji i technologii informacyjnych. Instytut Łączności ma siedzibę w Warszawie oraz oddziały w Gdańsku i we Wrocławiu.

Historia

Janusz Groszkowski, polski elektronik o światowej sławie, utworzył w 1934 r. instytut badawczy działający w obszarze telekomunikacji – Państwowy Instytut Telekomunikacyjny. W roku 1951 nastąpił podział tego instytutu na Przemysłowy Instytut Telekomunikacji i Instytut Łączności. Ten ostatni uzyskał w 1958 r. nową siedzibę w Warszawie-Miedzeszynie, powstały również jego oddziały we Wrocławiu (1956), Gdańsku (1962), Pułtusku (1973) i w Warszawie na Służewcu (1987). Poza centralą zlokalizowaną w Warszawie Instytut posiada także oddziały w Gdańsku i Wrocławiu.

W swojej historii Instytut miał poważny udział w tworzeniu telewizji w Polsce, zarówno czarno-białej (od 1952), jak i kolorowej. W 1961 roku odbył się tam pierwszy eksperymentalny pokaz telewizji kolorowej[2]. Instytut wniósł również istotny wkład w cyfryzację central i transmisji telefonicznych (od 1972), a w latach 90. XX w. w pionierskie prace dotyczące radiofonii i telewizji cyfrowej w Polsce. W latach 70. XX w. i 80. XX w. Instytut był koordynatorem i głównym wykonawcą problemów węzłowych i centralnych programów badawczo-rozwojowych w dziedzinie telekomunikacji.

Po przemianach roku 1989 Instytut znacznie rozszerzył działalność rynkową. Laboratoria Instytutu świadczyły usługi homologacyjne i do dziś jego akredytowane laboratoria wykonują badania zgodności urządzeń z wymaganiami zasadniczymi oraz wzorcowanie przyrządów.

W latach 2005–2008 Instytut realizował Program Wieloletni „Rozwój telekomunikacji i poczty w dobie społeczeństwa informacyjnego”, którego beneficjentami były ministerstwa, Urząd Komunikacji Elektronicznej oraz inne instytucje administracji państwowej.

W roku 2005 Instytut Łączności (ang. National Institute of Telecommunications) uzyskał status państwowego instytutu badawczego, który nakłada na Instytut szczególne obowiązki w zakresie planowania i realizowania polityki państwa.

W ostatnich latach Instytut przywiązywał dużą wagę do udziału w poważnych krajowych i międzynarodowych programach badawczych, a także zanotował znaczące osiągnięcia w konstruowaniu urządzeń i systemów telekomunikacyjnych.

Ważną rolę w rozwoju Instytutu i jego kadry naukowej odgrywała działająca od 1954 r. Rada Naukowa.

Aktualna działalność

Instytut Łączności, o przychodzie przekraczającym 24 mln zł i zatrudniający ponad 200 osób, stanowi dziś „centrum wiedzy” w dziedzinie telekomunikacji i technik informacyjnych, prowadząc badania naukowe, prace rozwojowe, wdrożeniowe i eksperymentalne oraz wysoko kwalifikowane usługi techniczne, a jednocześnie szeroko udostępniając zdobytą wiedzę i uzyskane kwalifikacje na potrzeby wsparcia merytorycznego organów administracji, partnerów rynkowych oraz do realizacji projektów technicznych ważnych dla gospodarki i społeczeństwa.

Na początku roku 2013 Instytut był współwykonawcą lub koordynatorem 17 projektów badawczych.

W obszarze działalności Instytutu znajdują się także:

  • publikacje, których w roku 2012 powstało blisko 150, oraz uzyskiwanie stopni naukowych,
  • organizowanie cyklicznych krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych,
  • normalizacja krajowa i międzynarodowa,
  • kalibrowanie/wzorcowanie wzorców i urządzeń pomiarowych wykonywane w akredytowanych laboratoriach Instytutu,
  • programy badania biegłości/porównania międzylaboratoryjne,
  • konstruowanie aparatury i systemów,
  • działalność wydawnicza: „Telekomunikacja i Techniki Informacyjne” – kwartalnik naukowo-techniczny o zasięgu krajowym, „Journal of Telecommunications and Information Technology” – kwartalnik naukowy o zasięgu europejskim, oraz wydawnictwa książkowe,
  • działalność edukacyjna.

Preferowana tematyka badań naukowych Instytutu to:

  • przewodowa i bezprzewodowa infrastruktura telekomunikacyjna,
  • sieci przyszłości i architektury,
  • zarządzanie siecią,
  • usługi internetowe,
  • optyczne i fotoniczne systemy transmisyjne,
  • transmisja radiowa i telewizyjna, w tym radio kognitywne,
  • systemy informacyjne, hurtownie danych, zarządzanie wiedzą i wspomaganie decyzji,
  • telekomunikacyjne techniki cyfrowe, w tym szerokopasmowy internet i cyfryzacja systemów analogowych,
  • zarządzanie widmem częstotliwości i planowanie sieci radiowych,
  • kompatybilność elektromagnetyczna,
  • nowoczesna energetyka telekomunikacyjna,
  • usługi pocztowe i rynek,
  • aspekty ekonomiczne i prawne telekomunikacji,
  • metrologia i testy laboratoryjne,
  • normalizacja.

Przypisy

  1. Nowe kierownictwo Instytutu Łączności. gov.pl, 8 lutego 2024. [dostęp 2024-02-08].
  2. Kronika wydarzeń w Warszawie. Rok 1961. „Warszawski kalendarz ilustrowany „Stolicy” 1963”, s. 120, 1962. 

Bibliografia

Linki zewnętrzne