Indywidualne mistrzostwa świata w ice speedwayu 1968

1968 FIM Ice Racing World Championship

1967 1969
Dyscyplina	Ice speedway
Organizator	FIM
Szczegóły turnieju
Pierwsze zawody	20 lutego 1968 Saławat
Zamknięcie (finał)	25 lutego 1968 Ufa
Liczba zawodników	16 + zawodnik rezerwowy (32 w eliminacjach)
I miejsce	Gabdrachman Kadyrow  ZSRR
II miejsce	Władimir Cybrow  ZSRR
III miejsce	Boris Samorodow  ZSRR

Indywidualne Mistrzostwa Świata na lodzie 1968 – cykl zawodów motocyklowych na lodzie, mający na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 1968. Rozegrano cztery turnieje finałowe. Tytuł wywalczył Gabdrachman Kadyrow ze Związku Radzieckiego.

Po raz pierwszy półfinał mistrzostw został rozegrany poza granicami Związku Radzieckiego. W zachodnioniemieckim Inzell zwyciężył Jurij Dudorin^[1], drugi półfinał rozgrywany w Sterlitamaku wygrał Władimir Cybrow. Seria finałowa składała się z czterech jednodniowych rund, spośród których dwie zostały rozegrane na stadionie Stroitiel w Saławacie, dwie kolejne na stadionie Stroitiel w Ufie. Zachowano wprowadzony rok wcześniej system punktacji, liczyły się punkty biegowe zdobyte w rundach finałowych, przy czym w końcowej klasyfikacji odrzucano najsłabszy rezultat.

Pierwszy finał (20 lutego)

Z kompletem punktów wygrał Gabdrachman Kadyrow, przed Jurijem Dudorinem i Antonínem Švábem, który zdobyli 12 oczek. Po trzech wygranych biegach z rzędu Władimira Cybrowa napotkały problemy techniczne, z powodu których nie ukończył pozostałych dwóch biegów.

Drugi finał (21 lutego)

Z 15 punktami na koncie rundę wygrał aktualny mistrz świata – Boris Samorodow, o punkt przed Kadyrowem i 2 punkty przed Cybrowem. W ten sposób wyłoniła się trójka walcząca o końcowy triumf w finałach w Ufie.

Trzeci finał (24 lutego)

Cybrow wygrał maksymalną liczbą punktów, mając ich o 2 więcej niż Samorodow i Dudorin. W klasyfikacji przejściowej po tym etapie Kadyrow miał 40 punktów, Samorodow 38, Cybrow i Dudorin 37.

Czwarty finał (25 lutego)

Walka o tytuł mistrzowski trwała do ostatniego biegu rundy zasadniczej. W 20. biegu spotkali się czterej najlepsi zawodnicy. Na prowadzenie wysunął się startujący z wewnętrznego pola Cybrow. Zajmującemu drugie miejsce i próbującemu go wyprzedzić Kadyrowowi, przyszło jednak częściej odpierać ataki jadącego na trzecim miejscu Samorodowa. W biegu nie liczył się Dudorin. Po wygranej przez Cybrowa gonitwie, dającej mu zwycięstwo w rundzie, nadeszła kolej na bieg dodatkowy o mistrzostwo świata, bowiem podobnie jak Kadyrow, zgromadził 43 punkty. Oddawszy swe siły w poprzednim biegu Cybrow nie był w stanie stawić skutecznego oporu dopingowanemu przez miejscowych kibiców Kadyrowem, który wywalczył drugi tytuł mistrzowski^[2].

Obsada mistrzostw została ustalona na podstawie eliminacji rozegranych w Inzell i Sterlitamaku. W rozgrywkach finałowych wystąpili przedstawiciele ośmiu państw, po raz pierwszy zakwalifikował się do nich reprezentant Bułgarii^[3].

Stali uczestnicy

•  ZSRR – Władimir Cybrow, Jurij Dudorin, Gabdrachman Kadyrow, Boris Samorodow
•  Czechosłowacja – Antonín Kasper, Stanislav Kubíček, Antonín Šváb
•  Finlandia – Esko Koponen, Reima Lohkovuori
•  NRD – Hans-Jürgen Fritz, Peter Liebing
•  Szwecja – Yngve Nilsson, Kurt Westlund
•  Bułgaria – Stojan Christow
•  Mongolia – Dżalbugijn Serdżbudee
•  RFN – Peter Knott

Zawodnik rezerwowy

•  Finlandia – Juhani Taipale

Lp.	Data	Stadion	Miasto	Zwycięzca
półfinał	11 – 12 lutego	Eisstadion	Inzell	Jurij Dudorin
półfinał	b.d.	Stroitiel	Sterlitamak	Władimir Cybrow
1	20 lutego	Stroitiel	Saławat	Gabdrachman Kadyrow
2	21 lutego	Stroitiel	Saławat	Boris Samorodow
3	24 lutego	Stroitiel	Ufa	Władimir Cybrow
4	25 lutego	Stroitiel	Ufa	Władimir Cybrow

Poz	Zawodnik	1	2	3	4	Punkty
1	Gabdrachman Kadyrow	15	14	11	14	43+3
2	Władimir Cybrow	9	13	15	15	43+2
3	Boris Samorodow	10	15	13	13	41
4	Jurij Dudorin	12	12	13	11	37
5	Antonín Šváb	12	11	10	11	34
6	Hans-Jürgen Fritz	6	8	11	10	29
7	Antonín Kasper	11	7	6	9	27
8	Kurt Westlund	9	9	9	9	27
9	Pater Liebing	5	8	5	7	20
10	Stojan Christow	6	6	6	ns	18
11	Peter Knott	7	3	6	4	17
12	Dżalbugijn Serdżbudee	8	4	3	2	15
13	Yngve Nilsson	2	2	5	6	13
14	Stanislav Kubíček	2	2	5	4	11
15	Esko Koponen	4	2	ns	4	10
16	Reima Lohkovuori	1	4	1	0	6
17	Juhani Taipale	ns	ns	1	1	2

• Icespeedway 1968 (ang.)
• SPEEDWEEK - Stand für Eisspeedway-GP 1968. speedweek.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-30)]. (niem.)