Igrzyska Konferencji Pacyfiku – międzynarodowe zawody lekkoatletyczne organizowane w latach 1969–1985.

Idea stworzenia tych zawodów powstała podczas letniej uniwersjady w 1967 w Tokio, która była zbojkotowana przez Związek Radziecki i sprzymierzone z nim państwa. Przedstawiciele pięciu państw: Australii, Japonii, Kanady, Nowej Zelandii i Stanów Zjednoczonych uzgodnili, że co cztery lata w roku poolimpijskim będą się odbywały zawody lekkoatletyczne skupiające sportowców z tych pięciu państw.

Odbyło się pięć edycji igrzysk Konferencji Pacyfiku. Do udziału w igrzyskach w 1981 dopuszczono lekkoatletów z wszystkich państw, w tym z Polski. Zwycięzcami zawodów w 1981 pochodzącymi spoza państw–założycieli byli András Paróczai, Bronisław Malinowski, Miklós Németh, Grażyna Rabsztyn i Tessa Sanderson^[1].

lp.	rok	miasto – organizator
I	1969	Tokio
II	1973	Toronto
III	1977	Canberra
IV	1981	Christchurch
V	1985	Berkeley

Poz.	Państwo				Łącznie
1.	Stany Zjednoczone	76	36	29	141
2.	Australia	50	51	45	146
3.	Kanada	22	39	36	97
4.	Nowa Zelandia	9	19	30	58
5.	Japonia	7	27	32	66
6.	Polska	2	1	2	5
7.	Wielka Brytania	2	0	1	3
8.	Węgry	2	0	0	2
9.	Chiny	1	0	1	2
10.	RFN	1	0	0	1

• Pacific Conference Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-10-18]  (ang.).
• Australia at the Games: Pacific Conference Games [online], Athletics Australia [dostęp 2020-10-18]  (ang.).