Eisspeedway

IHF Super Globe 2016

IHF Super Globe 2016
IHF Super Globe 2016 - QATAR
2015 2017
Ilustracja
Dyscyplina

piłka ręczna

Organizator

IHF

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Doha Katar

Otwarcie

5 września 2016

Zamknięcie (finał)

8 września 2016

Liczba drużyn

8 (z 5 konfederacji)

Liczba aren

1 (w 1 mieście)

Statystyki turnieju
Liczba meczów

12

Liczba bramek

677 (56,42 na mecz)

Oglądalność

14 500 (1208 na mecz)

Król strzelców

Anis Mahmoudi (23 goli)

Strona internetowa

IHF Super Globe 2016 – 10. edycja rozgrywek IHF Super Globe w piłce ręcznej mężczyzn. W rozgrywkach wzięło udział 8 drużyn z 5 konfederacji IHF. Od 2010 turniej przeprowadzany jest w stolicy Kataru, Dosze.

Drużyny uczestniczące

Zespół Udział w rozgrywkach[1] Konfederacja
Katar Al-Sadd SC Gospodarz turnieju Azjatycka Federacja Piłki Ręcznej
Niemcy Füchse Berlin Obrońca tytułu Europejska Federacja Piłki Ręcznej
Polska Vive Tauron Kielce Zwycięzca EHF Ligi Mistrzów - sezon 2015/2016 Europejska Federacja Piłki Ręcznej
Tunezja ES Tunis HC Afrykańska Liga Mistrzów – sezon 2015 Afrykańska Federacja Piłki Ręcznej
Australia Sydney University HC Zwycięzca Klubowych Mistrzostw Oceanii w piłce ręcznej – sezon 2015 Federacja Piłki Ręcznej Oceanii
Brazylia HC Taubaté Zwycięzca Mistrzostw Panamerykańskich w piłce ręcznej – sezon 2016 Panamerykańska Federacja Piłki Ręcznej
Katar Lekhwiya SC Zwycięzca Azjatyckiej Ligi Mistrzów – sezon 2015 Azjatycka Federacja Piłki Ręcznej
Francja Paris SG Handball „Dzika karta” Europejska Federacja Piłki Ręcznej

Sędziowie

W przeciwieństwie do lat ubiegłych IHF nie opublikowała par sędziowskich, które poprowadzą wszystkie mecze turnieju. Na każdy dzień meczowy wyznaczani są sędziowie spośród poniższych par:

  • Martin Gjeding, Mads Hansen ( Dania)
  • Oscar Lopez Raluy, Angel Ramirez Sabroso ( Hiszpania)
  • Bojan Lah, David Sok ( Słowenia)
  • Julian Ismael Lopez Grillo, Sebastian Ignacio Lenci ( Argentyna)
  • Mindaugas Gatelis, Vaidas Mažeika ( Litwa)

System rozgrywek

W roku 2016, podobnie jak w roku ubiegłym, 8 drużyn stanowiło od razu pary ćwierćfinałowe, ustalone w toku losowania[2]. Zwycięzcy poszczególnych meczów zagrali o miejsca 1–4, zaś przegrani o miejsca 5–8.

Przebieg rozgrywek

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
5 września
Katar Al-Sadd SC34
6 września
Australia Sydney University HC18
Katar Al-Sadd SC26
5 września
Niemcy Füchse Berlin32
Niemcy Füchse Berlin27
8 września
Katar Lekhwiya SC25
Niemcy Füchse Berlin29
5 września
Francja Paris SG Handball28
Polska Vive Tauron Kielce33
6 września
Brazylia HC Taubaté30
Polska Vive Tauron Kielce25Mecz o 3. miejsce
5 września
Francja Paris SG Handball29 8 września
Francja Paris SG Handball38
Katar Al-Sadd SC25
Tunezja ES Tunis HC31
Polska Vive Tauron Kielce36

Wyniki ćwierćfinałów

Mecze o miejsca 5–8

Wyniki półfinałów

Mecz o 7. miejsce

Mecz o 5. miejsce

Mecz o 3. miejsce

Finał

Klasyfikacja końcowa

Miejsce Drużyna
złoto Niemcy Füchse Berlin
srebro Francja Paris SG Handball
brąz Polska Vive Tauron Kielce
4. Katar Al-Sadd SC
5. Tunezja ES Tunis HC
6. Katar Lekhwiya SC
7. Brazylia HC Taubaté
8. Australia Sydney University HC

Najlepsi strzelcy

Pozycja Zawodnik Zespół Liczba bramek
1. Anis Mahmoudi Tunezja ES Tunis HC 23
2. Uwe Gensheimer Francja Paris SG Handball 22
3. Daan Verlseeuwen Australia Sydney University HC 20
4. Petar Nenadić Niemcy Füchse Berlin 18
5. Rafael Lobato Brazylia HC Taubaté 17
6. Oussama Boughanmi Tunezja ES Tunis HC 17
7. Sobhi Saied Katar Al-Sadd SC 16
8. Mustafa Ali Alkrad Katar Al-Sadd SC 15
9. Ahmed El Ahmar Katar Lekhwiya SC 15
10. Nikola Karabatić Francja Paris SG Handball 14

Źródło: statystyki

Przypisy

Bibliografia