Eisspeedway

Hosejn Sorudi

Hosejn Sorudi
ilustracja
Miejsce urodzenia

Iran

Data śmierci

1992

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Iran
Igrzyska azjatyckie
srebro Nowe Delhi 1951 piłka nożna
brąz Nowe Delhi 1951 koszykówka

Hosejn Sorudi (pers. حسین سرودی) (zm. 1992[1]) – irański koszykarz i piłkarz, reprezentant kraju, olimpijczyk. Medalista igrzysk azjatyckich. Przewodniczący Irańskiej Federacji Piłki Nożnej.

W 1948 roku wystąpił wraz z drużyną na igrzyskach olimpijskich w Londynie w koszykówce (były to jego jedyne igrzyska olimpijskie). Podczas tego turnieju wystąpił we wszystkich sześciu meczach (siódmy mecz Iran wygrał walkowerem); zdobył 37 punktów, odnotował też 12 fauli. Był drugim najlepiej punktującym zawodnikiem swojej reprezentacji (lepszy był tylko Hosejn So’udipur)[2]. Wraz z drużyną przegrał trzy z czterech spotkań grupowych (zwycięstwo tylko z Irlandią), tym samym zajmując przedostatnie miejsce w grupie (czwarte). W fazie pucharowej Irańczycy grali w spotkaniach o miejsca 9–16. Po porażce z Kanadą i zwycięstwie walkowerem z Węgrami, Persowie zagrali w meczu o 13. miejsce, który przegrali (z Kubą). Zajęli więc ostatecznie 14. miejsce na 23 ekipy[3].

W 1951 roku wystąpił na igrzyskach azjatyckich w Nowym Delhi. Reprezentował swój kraj w dwóch dyscyplinach: koszykówce i piłce nożnej. Z drużyną piłkarską zdobył srebrny medal, a z ekipą koszykarską zajął trzecie miejsce[4]. W zawodach piłkarskich wystąpił w trzech spotkaniach (w tym w przegranym meczu finałowym z reprezentacją Indii)[5].

W narodowej reprezentacji w piłce nożnej wystąpił czterokrotnie (trzykrotnie w 1951 roku i jednokrotnie w 1952 roku)[5]. Był obrońcą. W 1951 roku grał w klubie Tadż Teheran, a w 1954 był zawodnikiem Niruje Hawaji[6].

Po zakończeniu kariery Sorudi dwukrotnie pełnił funkcję prezesa Irańskiej Federacji Piłki Nożnej (w latach 1961–1962 i 1967–1968)[7]. Był też trenerem piłkarskim[8]. Przez pewien czas przebywał na leczeniu w Stanach Zjednoczonych (rak trzustki)[9], po czym 17 września 1978 roku wrócił do Iranu. W kwietniu 1979 przeszedł serię poważnych infekcji klatki piersiowej, ramion i szyi, po czym został ponownie wysłany na leczenie do USA. W październiku wyleczono go ze wszystkich chorób i pod koniec 1979 wyjechał ponownie do Iranu[10]. Żył na pewno jeszcze na początku lat 90. XX wieku[9].

Przypisy

  1. قهرمان فوتبال، قهرمان بسکتبال magiran.com, 15 febbraio 2007
  2. Iran accumulated statistics. archive.fiba.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  3. Olympic Basketball Tournaments. linguasport.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  4. Bijan Roueinpour: ایران در بازیهای آسیایی. s. 42-49. ISBN 964-458-089-3.
  5. a b Profile: Hossein SOROUDI, #0. teammelli.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  6. Hossein Soroudi. national-football-teams.com. [dostęp 2014-10-25]. (ang.).
  7. قهرمان فوتبال، قهرمان بسکتبال. magiran.com. [dostęp 2014-10-25]. (pers.).
  8. Filsuf:Waves of Destiny..., str. 129
  9. a b Filsuf:Waves of Destiny..., str. 174-175
  10. Filsuf:Waves of Destiny..., str. 172-173

Bibliografia