Gimnazjum św. Jana we Wrocławiu
gimnazjum realne | |
Budynek dawnego gimnazjum św. Jana we Wrocławiu przy ul. Worcella 3 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Data założenia |
1872 |
Data zamknięcia |
1934 |
Patron |
Święty Jan |
Liczba uczniów |
341 (w 1876) |
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej | |
51°06′15″N 17°02′35″E/51,104167 17,043056 |
Gimnazjum św. Jana we Wrocławiu[1] (niem. Stadtisches Johannes-Gymnasium und Mittelschule) – miejskie gimnazjum realne[1] działające we Wrocławiu w latach 1872–1934.
Była to szkoła siedmioklasowa, stawiająca duży nacisk na nauki przyrodnicze oraz języki nowożytne[1]. Od początku swojego funkcjonowania cechowała się pluralizmem, co przejawiało się m.in. najwyższym odsetkiem (ok. 1/3) uczniów żydowskich wśród wszystkich szkół średnich Wrocławia[2] oraz znacznym udziałem nauczycieli pochodzenia żydowskiego, wynoszącym ok. 1/3 grona pedagogicznego[3]. Uważana też była za elitarną, gdyż wśród uczniów przeważały dzieci z rodzin bogatych kupców oraz dobrze sytuowanej inteligencji, np. lekarzy[1]. W 1934 władze miejskie podjęły decyzję o de facto zamknięciu Gimnazjum św. Jana poprzez likwidację nazwy, przeniesienie do jego budynku Gimnazjum Zwinger i połączeniu społeczności obu szkół[4]. Uczniom żydowskim ze szkoły św. Jana początkowo pozwolono uczyć się w nowej placówce, ale wskutek narastających represji ze strony nazistowskich uczniów musieli zrezygnować, ostatni odeszli w 1937[5].
Gmach szkoły przy Paradiesstrasse 3 (Worcella 3) zbudowano w latach 1865–1866 wg projektu Zimmermanna. Szkołę uruchomiono jednak dopiero w 1872, z powodu sporów o jej światopoglądowy charakter[6]. Dwupiętrowy budynek miał kształt litery „T”, w skrzydle leżącym wzdłuż ulicy była siedziba gimnazjum i mieszkania kadry, a w poprzecznym skrzydle, idącym w głąb posesji i powiększonym w 1899 – aula zdobiona w stylu neorenesansowym i siedziba Mittelschule[7].
Nauczyciele
- Willy Cohn (1919-1933)[8]
Absolwenci
- Willy Cohn (1895-1906)[8]
Przypisy
- ↑ a b c d Encyklopedia Wrocławia, strona 236.
- ↑ Zwierz M. (red.), 2004: Wrocławskie szkoły. Historia i architektura. Wyd. Muzeum Architektury we Wrocławiu, strona 99.
- ↑ Conrads Norbert, 2010: Przedmowa Wrocław jako żydowskie miejsce pamięci (s. 11, 12) i Dane biograficzne (s. 429). W: Willy Cohn. Żadnego prawa – nigdzie. Dziennik z Breslau 1933–1941. Wyd. Via Nova ISBN 978-83-60544-74-7.
- ↑ Zwierz, 2004, s. 99, 121, 225.
- ↑ Zwierz, 2004, s. 121.
- ↑ Zwierz, 2004, s. 43, 99, 121.
- ↑ Zwierz, 2004, s. 186.
- ↑ a b Conrads 2010: Dane biograficzne, strona 429.