George Karl

Trener
Pełne imię i nazwisko	George Matthew Karl
Data i miejsce urodzenia	12 maja 1951 Penn Hills, Pensylwania
Wzrost	188 cm
Masa ciała	84 kg
Kariera
Aktywność	1973–1978
Szkoła średnia	Penn Hills (Penn Hills, Pensylwania)
College	North Carolina (1970–1973)
Draft	1973, numer: 66 New York Knicks
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1973–1976 San Antonio Spurs (ABA) 1977–1978 San Antonio Spurs
Kariera trenerska Lata Drużyna 1978–1980 San Antonio Spurs (asystent) 1980–1983 Montana Golden Nuggets (CBA) 1984–1986 Cleveland Cavaliers 1986–1988 Golden State Warriors 1988–1989 Albany Patroons (CBA) 1989–1990 Real Madryt 1990–1991 Albany Patroons (CBA) 1991–1992 Real Madryt 1992–1998 Seattle SuperSonics 1998–2003 Milwaukee Bucks 2005–2013 Denver Nuggets 2015–2016 Sacramento Kings

George Matthew Karl (ur. 12 maja 1951) – amerykański koszykarz, który grał na pozycji rozgrywającego, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykówki.

Karl studiował na Uniwersytecie Karoliny Północnej w Chapel Hill, gdzie na początku lat siedemdziesiątych XX wieku grał w drużynie uniwersyteckiej North Carolina Tar Heels^[1]. W 1972 dotarł z tą drużyną do Final Four, zajmując trzecie miejsce^[2]. W 1973 został wybrany w czwartej rundzie draftu przez New York Knicks, jednak wkrótce podpisał kontrakt z występującym w lidze ABA zespołem San Antonio Spurs, który po zakończeniu sezonu 1975/1976 przeniósł się do NBA^[3]. Karierę zawodniczą zakończył w 1978^[3]. W tym samym roku został asystentem trenera Spurs i pełnił tę funkcję do 1980^[4].

Od 1980 do 1983 był trenerem Montana Golden Nuggets z CBA, gdzie dwukrotnie otrzymywał nagrodę Coach of the Year w 1981 i 1983 roku. Pierwszym zespołem z NBA, który poprowadził był Cleveland Cavaliers, z którym w 1985 uzyskał awans do playoffs przegrywając w pierwszej rundzie z Boston Celtics. W latach 1986–1988 był trenerem Golden State Warriors. Przez następne cztery lata prowadził Albany Patroons z CBA, gdzie w 1991 po raz trzeci został wybrany trenerem roku w tej lidze i Real Madryt^[2].

W 1992 został trenerem Seattle SuperSonics i pełnił tę funkcję do zakończenia sezonu 1997/1998. W 1996 uzyskał najlepszy bilans zwycięstw w historii klubu 64–18 i awans do finałów NBA, gdzie Sonics przegrali z Chicago Bulls 2–4. W zespole grali wówczas między innymi Gary Payton, Shawn Kemp, Hersey Hawkins, Detlef Schrempf i Sam Perkins^[4][5].

W latach 1998–2003 prowadził Milwaukee Bucks, a w 2002 reprezentację USA na mistrzostwach świata. Od 2005 do 2013 był trenerem Denver Nuggets^[2]. W lutym 2010 zdiagnozowano u niego nowotwór głowy i szyi i na ławce trenerskiej do końca sezonu zastąpił go Adrian Dantley^[6]. Po ustąpieniu choroby Karl powrócił do sztabu szkoleniowego Nuggets przed rozpoczęciem sezonu 2010/2011^[7]. 10 grudnia 2010 po wygranej Nuggets nad Toronto Raptors został 7. trenerem w historii NBA, który osiągnął pułap 1000 zwycięstw^[8]. W sezonie 2013 Nuggets mając trzecią najmłodszą drużynę w NBA (średnia wieku 24,9) osiągnęli bilans 57–25, a Karl został wybrany trenerem roku w NBA^[9].

NCAA

• Uczestnik NCAA Final Four (1972)^[10]
• Mistrz turnieju NIT (1971)^[10]

NBA

• Finalista NBA (1996)^[11]
• Trener Roku (2013)^[10]
• 4-krotny trener drużyn All-Star (1994, 1996, 1998, 2010)^[12]

Inne

• Zdobywca Pucharu Saporty (1992)
• 3-krotny Trener Roku CBA (1981, 1983, 1991)^[10]
• Laureat nagrody Jimmy V Perseverance Award (2010)^[10]
• Trener kadry USA podczas mistrzostw świata (2002 – 6. miejsce)^[13]

• Statystyki trenerskie - NBA (ang.)
• Statystyki zawodnicze - ABA/NBA (ang.)