Geografia historyczna
Geografia historyczna – dział geografii oraz jedna z nauk pomocniczych historii[1]. Zajmuje się badaniem zróżnicowania geograficznego[2] przestrzeni w przeszłości, względnie wymiarem historycznym świata współczesnego. Celem geografii historycznej jest zrozumienie dawnej organizacji przestrzennej danego obszaru, jego ewolucję oraz wpływ na stan aktualny[3][4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jan Tyszkiewicz, GEOGRAFIA HISTORYCZNA ZARYS PROBLEMATYKI, http://pther.net/PDF/NPH/NPH_Tyszkiewicz%20Jan%20Geografia-historyczna(NPH).pdf, dostęp 20 stycznia 2021.
- ↑ Leonard Drożdżewicz, Wschodnia geografia historyczna, „Znad Wilii”, nr 4 (60) z 2014 r., s. 146.
- ↑ Z. Sułowski, Geografia, [w:] „Encyklopedia katolicka”, t. 5, Lublin 1989, kol. 978.
- ↑ W. Semkowicz, Encyklopedia nauk pomocniczych historii, wyd. 2, Kraków 2011, s. 195 i n.
Bibliografia
- Julian Janczak: Geografia historyczna – samodzielna dyscyplina czy tylko nauka pomocnicza?, w: Ojczyzna bliższa i dalsza. Studia historyczne ofiarowane Feliksowi Kirykowi w sześćdziesiątą rocznicę urodzin, pod red. J. Chrobaczyńskiego, A. Jureczki i M. Śliwy, Kraków 1993, s. 86–89.
- Józef Szymański: Nauki Pomocnicze Historii, Wydawnictwa Naukowe PWN, 2004, ISBN 83-01-14159-X.
Kontrola autorytatywna (dziedzina geografii):