Gdańska Scena Alternatywna
Gdańska Scena Alternatywna lub Trójmiejska Scena Alternatywna[1] – muzyczna inicjatywa powstała na początku lat 80. XX wieku, zrzeszająca zespoły o poglądach nonkonformistycznych, pochodzące i tworzące na terenie Trójmiasta.
Według Leszka Gnoińskiego do powstania GSA właśnie w Trójmieście przyczynił się bliższy związek mieszkańców z nowymi trendami muzycznymi, dzięki marynarzom, którzy przywozili nowe plyty z Zachodu. Zespoły zaliczane do GSA nie miały jednolitej stylistyki, łączyła ich kontestacja głównego nurtu muzyki[2].
Główną imprezą nurtu GSA był festiwal Nowa Scena, odbywający się w latach 1986-1989[2]. Aktywność GSA zakończyła się na przełomie lat 80. i 90.
Początki tej pomorskiej sceny muzycznej miały miejsce w nieistniejącym już Domu Kultury Suchanino „Burdl” w Gdańsku[3]. Według dziennikarza Michała Hajduka, Gdańska Scena Alternatywna miała oryginalne brzmienie[4].
Zespoły z nurtu GSA wydały dwa albumy kompilacyjne: „Gdynia” (1988; LP) oraz „Fala 2" (1989; MC)[2]. Wiele zespołów reprezentujących GSA nie wydało nigdy płyt, a część z nich dopiero w latach 90. XX wieku, gdy sam nurt przeminął[2].
W 2019 ukazał się album „Gdynia 1988-2018", a w 2020 „Druga Fala”, oba wydane przez Muzeum Miasta Gdyni, na których młode zespoły wykonywały utwory trójmiejskiej sceny lat 80[5].
Zespoły zaliczane do Gdańskiej Sceny Alternatywnej
- Apteka[4]
- Bielizna[4]
- Bóm Wakacje w Rzymie[4][1][6]
- Call System[1]
- DDT[1]
- Dom Dziecka
- Dzieci Kapitana Klossa[7]
- Garden Party[7]
- Golden Life[7]
- Hektor[7]
- IMTM[8]
- Konwent A[7]
- Latająca Maszyna Do Szycia[1]
- Marylin Monroe[9].
- Miriam[7]
- Oczi Cziorne[1][6]
- PKS[7]
- Pancerne Rowery[4]
- Po Prostu[1]
- She[7]
- Szelest Spadających Papierków[4]
- Top Secret[7]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Joanna Kurkowska: RELACJA: Jesteśmy legendą. t-mobile-music.pl, 29 grudnia 2010. [dostęp 2015-01-24].
- ↑ a b c d Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Poznań: In Rock, 2006, s. 218-219. ISBN 83-60157-14-6.
- ↑ Gdański Inkubator Kultury. adamowicz.pl, 4 marca 2010. [dostęp 2015-01-24].
- ↑ a b c d e f Michał Hajduk: Współczesna warszawska scena muzyczna. culture.pl, 5 maja 2014. [dostęp 2015-01-24].
- ↑ Bartek Koziczyński. Druga Fala. „Teraz Rock”. 6/2021. s. 77. ISSN 1730-394X.
- ↑ a b Przemysław Gulda: Trójmiejska alternatywa: przede wszystkim wariaci (Cały ten burdel). trojmiasto.gazeta.pl, 26 lutego 2011. [dostęp 2015-01-24].
- ↑ a b c d e f g h i Roman Sebastyański: Niezależni: Trójmiejska Alternatywna Scena 1980–1989. nasiono.net. [dostęp 2015-01-24].
- ↑ Bartosz Dąbrowski: Metropolia jest Okey. meakultura.pl, 15 maja 2014. [dostęp 2015-01-24].
- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Poznań: In Rock, 2006, s. 375. ISBN 83-60157-14-6.