Frode Andresen

Data i miejsce urodzenia	9 września 1973 Rotterdam
Klub	Hønefoss Skiklubb
Wzrost	190 cm
Debiut w PŚ	6.03 1993, Lillehammer (80. miejsce – sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	11.12 1993, Bad Gastein (16. miejsce – sprint)
Pierwsze podium w PŚ	7.12 1996, Östersund (2. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie złoto Salt Lake City 2002 sztafeta srebro Nagano 1998 sprint brąz Turyn 2006 sprint Mistrzostwa świata złoto Anterselva 1995 b. drużynowy złoto Oslo 2000 sprint srebro Lahti 2000 sztafeta srebro Anterselva 2007 sztafeta brąz Kontiolahti 1999 sprint brąz Kontiolahti 1999 sztafeta brąz Pokljuka 2001 sztafeta brąz Oslo 2002 b. masowy brąz Anterselva 2007 szt. mieszana Mistrzostwa świata juniorów złoto Ruhpolding 1993 b. drużynowy Puchar świata 3. miejsce 2000/2001 Puchar świata (sprint) 2. miejsce 1999/2000 2. miejsce 2001/2002 2. miejsce 2002/2003 3. miejsce 2000/2001 Puchar świata (bieg pościgowy) 3. miejsce 2000/2001

Frode Andresen (ur. 9 września 1973 w Rotterdamie) – norweski biathlonista i biegacz narciarski, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Pierwszy sukces osiągnął w 1993 roku, zdobywając złoty medal w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata juniorów w Ruhpolding. Wkrótce zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 6 marca 1993 roku w Lillehammer 80. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczył 11 grudnia 1993 roku w Bad Gastein, zajmując 16. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 7 grudnia 1996 roku w Östersund, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam Wadima Saszurina z Białorusi i swego rodaka, Ole Einara Bjørndalena. W kolejnych startach jeszcze 46 razy stawał na podium, odnosząc przy tym piętnaście zwycięstw. Jedenaście razy triumfował w sprincie: 10 stycznia 1998 roku w Ruhpolding, 8 i 17 grudnia 1999 roku w Pokljuce, 11 lutego 2000 roku w Östersund, 19 lutego 2000 roku w Oslo, 7 marca 2001 roku w Lake Placid, 16 marca 2001 roku w Oslo, 5 grudnia 2002 roku w Östersund, 10 grudnia 2005 roku w Hochfilzen, 14 stycznia 2006 roku w Ruhpolding i 19 stycznia 2006 roku w Anterselvie, a cztery razy był najlepszy w biegu pościgowym: 6 marca 1999 roku w Valcartier, 10 grudnia 1999 roku w Pokljuce, 13 lutego 2000 roku w Östersund i 17 marca 2001 roku w Oslo. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 14 lutego 2006 roku w Turynie, zajmując drugie miejsce w sprincie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2000/2001, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Francuzem Raphaëlem Poirée i Ole Einarem Bjørndalenem. W tym samym sezonie zajął też trzecie miejsce w klasyfikacjach sprintu i biegu pościgowego. Ponadto w sezonach 1999/2000, 2001/2002 i 2002/2003 był drugi w klasyfikacji sprintu.

W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata w Anterselvie, gdzie razem z Dagiem Bjørndalenem, Halvardem Hanevoldem i Jonem Åge Tyldumem zdobył złoty medal w biegu drużynowym. Zajął tam też dziesiąte miejsce w sprincie i piąte w sztafecie. Kolejny sukces osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie wywalczył srebrny medal w sprincie. Uplasował się tam za Ole Einarem Bjørndalenem a przed Ville Räikkönenem z Finlandii. W biegu indywidualnym był dziewiętnasty, a w sztafecie nie wziął udziału z powodu konfliktu wewnątrz ekipy norweskiej (Norwegowie sięgnęli po tytuł wicemistrzów olimpijskich).

Podczas mistrzostw świata w Oslo/Kontiolahti w 1999 roku dwukrotnie stanął na podium. Najpierw był trzeci w sprincie, przegrywając tylko z Niemcem Frankiem Luckiem i Włochem Patrickiem Favre. Parę dni później wraz z kolegami z reprezentacji trzecie miejsce zajął także w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Oslo osiągnął swój największy indywidualny sukces, wygrywając rywalizację w sprincie, wyprzedając Rosjanina Pawła Rostowcewa i Włocha René Cattarinussiego. Mistrzostwo to zdobył w kontrowersyjnych okolicznościach; biegł z naładowanym magazynkiem, czym naruszył przepisy bezpieczeństwa, ale mimo protestów ekip rywali jury nie pozbawiło go medalu. Andresen oświadczył, że zwróci medal, jednak prezydent IBU stwierdził, że nie ma przepisów, które nakazywałyby odebrać mu medal^[1][2]. Został natomiast zdyskwalifikowany w biegu ze startu wspólnego. Na tej samej imprezie był też drugi w sztafecie.

Tytułu mistrza nie obronił na mistrzostwach świata w Pokljuce w 2001 roku, zajmując ósme miejsce. Był też szósty w biegu pościgowym i szesnasty w biegu masowym. Ponadto wziął udział w sztafecie, w której drugie strzelanie zakończył z dwoma pudłami. Norwegowie zajęli ostatecznie trzecie miejsce, tracąc do drugich Białorusinów 1,1 sekundy. Medal w sztafecie, tym razem złoty, zdobył także na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku. Norwegowie w składzie: Halvard Hanevold, Frode Andresen, Egil Gjelland i Ole Einar Bjørndalen o 45,3 s wyprzedzili Niemców, a o 54,3 s Francuzów. W startach indywidualnych Andresen był ósmy w biegu indywidualnym, ósmy w sprincie i czternasty w biegu pościgowym. W tym samym roku wywalczył brązowy medal w biegu masowym na mistrzostwach świata w Oslo, plasując się za Raphaëlem Poirée i Niemcem Svenem Fischerem.

Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie zdobył brązowy medal w sprincie. Tym razem wyprzedzili go Sven Fischer i Halvard Hanevold. W biegu pościgowym nie utrzymał miejsca na podium i ostatecznie zajął szóstą pozycję, tracąc do podium ponad 40 sekund. Zajął tam też piętnaste miejsce w biegu indywidualnym, dziewiętnaste w starcie masowym oraz piąte w sztafecie. Ostatnie medale zdobył podczas mistrzostw świata w Anterselvie rok później. Razem z Hanevoldem, Larsem Bergerem i Ole Einarem Bjørndalenem był drugi w sztafecie, a wspólnie z Torą Berger, Jori Mørkve i Emilem Hegle Svendsenem wywalczył brązowy medal w sztafecie mieszanej. Ponadto zajął szóste miejsce w starcie masowym i czwarte w biegu indywidualnym, przegrywając walkę o podium z Czechem Michalem Šlesingrem o 1,9 sekundy.

Sporadycznie występował również w Pucharze Świata w biegach narciarskich, debiutując 28 listopada 1998 roku w Muonio, gdzie zajął 40. miejsce w biegu na 10 km stylem dowolnym. Pierwsze punkty zdobył 12 stycznia 1999 roku w Novym Měscie, zajmując 30. miejsce na dystansie 30 km stylem dowolnym. Nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów tego cyklu, jego najwyższe miejsce w zawodach tej rangi to ósma pozycja w biegu na 50 km techniką dowolną 8 marca 2008 roku w Oslo. W startach drużynowych najlepszym wynikiem było trzecie miejsce 23 listopada 2003 roku w Beitostølen, gdzie wystąpił razem z Frode Estilem, Tore Bjonvikenem i Ole Einarem Bjørndalenem. W klasyfikacji generalnej zajął między innymi 83. miejsce w sezonie 2000/2001. W 2009 roku został mistrzem kraju na dystansie 50 km stylem dowolnym.

Za swoje osiągnięcia sportowe w biathlonie i biegach narciarskich został wyróżniony nagrodą Egebergs Ærespris w 2009 roku^[3].

Pozostaje w nieformalnym związku z biathlonistką Gunn Margit Andreassen; z którą doczekał się trzech synów: Davida (ur. 2004), Nicolaia (ur. 2008) i Eliasa (ur. 2010). W styczniu 2018 roku najstarszy syn zmarł w wyniku ataku padaczki^[4][5].

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	7 grudnia	1996	Östersund	Sprint na 10 km	2.	2+0	26:17,2	+0,6	Wadim Saszurin
2.	12 grudnia	1996	Oslo	Sprint na 10 km	2.	0+0	25:55,3	+5,1	Wiktor Majgurow
3.	10 stycznia	1998	Ruhpolding	Sprint na 10 km	1.	0+0	26:13,5	–	–
4.	17 stycznia	1998	Anterselva	Sprint na 10 km	2.	0+0	29:06,8	+12,2	Ole Einar Bjørndalen
5.	18 lutego	1998	Nagano	Sprint na 10 km	2.	1+1	27:16,2	+1:01,6	Ole Einar Bjørndalen
6.	12 lutego	1999	Kontiolahti	Sprint na 10 km	3.	1+1	28:05,6	+40,8	Frank Luck
7.	4 marca	1999	Valcartier	Sprint na 10 km	3.	2+2	28:59,7	+16,5	Oļegs Maļuhins
8.	6 marca	1999	Valcartier	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	0+2+1+1	39:51,6	–	–
9.	8 grudnia	1999	Pokljuka	Sprint na 10 km	1.	0+2	27:27,7	–	–
10.	10 grudnia	1999	Pokljuka	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	1+0+1+2	36:42,6	–	–
11.	17 grudnia	1999	Pokljuka	Sprint na 10 km	1.	0+0	26:41,6	–	–
12.	20 stycznia	2000	Anterselva	Sprint na 10 km	3.	1+1	27:06,2	+3,1	Raphaël Poirée
13.	22 stycznia	2000	Anterselva	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	1+0+1+1	36:38,0	+22,2	Ole Einar Bjørndalen
14.	11 lutego	2000	Östersund	Sprint na 10 km	1.	0+1	25:41,6	–	–
15.	13 lutego	2000	Östersund	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	0+0+3+2	33:22,0	–	–
16.	19 lutego	2000	Oslo	Sprint na 10 km	1.	0+1	23:51,2	–	–
17.	12 marca	2000	Lahti	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	1+1+1+3	41:01,8	+22,8	Sven Fischer
18.	19 marca	2000	Chanty-Mansyjsk	Bieg masowy na 15 km	3.	0+2+1+1	41:54,6	+27,9	René Cattarinussi
19.	8 grudnia	2000	Anterselva	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	0+2+2+2	36:14,6	+46,1	Raphaël Poirée
20.	6 stycznia	2001	Oberhof	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	2+1+2+1	36:17,3	+43,2	Wiktor Majgurow
21.	18 stycznia	2001	Anterselva	Sprint na 10 km	3.	1+1	27:03,5	+21,4	Ole Einar Bjørndalen
22.	2 marca	2001	Soldier Hollow	Sprint na 10 km	2.	0+2	22:40,8	+12,6	Ole Einar Bjørndalen
23.	7 marca	2001	Lake Placid	Sprint na 10 km	1.	0+2	29:59,3	–	–
24.	16 marca	2001	Oslo	Sprint na 10 km	1.	0+3	26:53,5	–	–
25.	17 marca	2001	Oslo	Bieg pościgowy na 12,5 km	1.	1+1+1+1	33:13,0	–	–
26.	18 marca	2001	Oslo	Bieg masowy na 15 km	3.	0+1+0+3	36:42,4	+41,1	Sven Fischer
27.	18 stycznia	2002	Ruhpolding	Sprint na 10 km	3.	1+1	24:05,6	+22,4	Raphaël Poirée
28.	14 marca	2002	Lahti	Sprint na 10 km	2.	1+1	26:55,4	+11,8	Raphaël Poirée
29.	17 marca	2002	Lahti	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	1+1+2+2	36:15,4	+15,9	Raphaël Poirée
30.	23 marca	2002	Oslo	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	3+1+0+1	33:21,5	+42,1	Sven Fischer
31.	24 marca	2002	Oslo	Bieg masowy na 15 km	3.	0+2+1+2	37:57,8	+26,5	Raphaël Poirée
32.	5 grudnia	2002	Östersund	Sprint na 10 km	1.	0+1	24:46,3	–	–
33.	14 grudnia	2002	Östersund	Sprint na 10 km	2.	1+1	24:00,3	+28,4	Ole Einar Bjørndalen
34.	15 grudnia	2002	Östersund	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	2+0+1+1	34:34,5	+1:15,8	Ole Einar Bjørndalen
35.	19 grudnia	2002	Osrblie	Sprint na 10 km	3.	1+1	25:31,5	+52,2	Raphaël Poirée
36.	18 stycznia	2003	Ruhpolding	Sprint na 10 km	2.	1+1	23:45,1	+29,1	Ole Einar Bjørndalen
37.	4 grudnia	2003	Kontiolahti	Sprint na 10 km	2.	1+2	29:44,0	+25,1	Ole Einar Bjørndalen
38.	11 marca	2003	Oslo	Sprint na 10 km	2.	0+1	24:03,8	+10,7	Lars Berger
39.	15 grudnia	2003	Östersund	Sprint na 10 km	2.	0+1	26:12,3	+10,1	Stian Eckhoff
40.	7 stycznia	2005	Oberhof	Sprint na 10 km	2.	0+0	27:17,3	+19,6	Sven Fischer
41.	21 stycznia	2005	Anterselva	Sprint na 10 km	2.	1+0	27:06,8	+5,9	Ole Einar Bjørndalen
42.	10 grudnia	2005	Hochfilzen	Sprint na 10 km	1.	0+0	25:08,7	–	–
43.	14 stycznia	2006	Ruhpolding	Sprint na 10 km	1.	0+1	25:03,5	–	–
44.	19 stycznia	2006	Anterselva	Sprint na 10 km	1.	0+0	26:11,2	–	–
45.	20 stycznia	2006	Anterselva	Bieg pościgowy na 12,5 km	3.	1+1+1+1	33:44,0	+34,7	Ricco Groß
46.	22 stycznia	2006	Anterselva	Bieg masowy na 15 km	3.	1+1+1+0	38:42,3	+1:38,3	Ole Einar Bjørndalen
47.	14 lutego	2006	Turyn	Sprint na 10 km	2.	0+1	26:11,6	+19,7	Sven Fischer

• sezon 1998/1999: 108.
• sezon 2000/2001: 83.
• sezon 2003/2004: 110.
• sezon 2004/2005: 133.
• sezon 2007/2008: 90.
• sezon 2009/2010: 135.

Andresen nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów PŚ.

• Frode Andresen. skisport365.com. [dostęp 2019-08-31]. (ang.).
• Profil na stronie IBU. services.biathlonresults.com. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).
• Frode Andresen. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-31]. (ang.).
• Frode Andresen Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2019-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-30)]. (ang.).