Zobacz też: inne okręty o tej nazwie.

Fleurus

Klasa	krążownik torpedowy
Typ	Wattignies
Historia
Stocznia	Arsenal de Cherbourg, Cherbourg
Położenie stępki	marzec 1891
Wodowanie	18 marca 1893
Marine nationale
Wejście do służby	październik 1898
Wycofanie ze służby	1910
Los okrętu	złomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 1280 ton
Długość	68 m między pionami
Szerokość	8,92 m
Zanurzenie	4,8 m
Materiał kadłuba	stal
Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania 8 kotłów moc 4000 KM 2 śruby
Prędkość	18 węzłów
Zasięg	2800 Mm przy 10 w.
Uzbrojenie
5 dział kal. 100 mm (5 x I) 6 dział kal. 47 mm (6 x I) 4 działka kal. 37 mm (4 x I)
Wyrzutnie torpedowe	4 × 350 mm
Opancerzenie
pokład 40 mm
Załoga	173
Multimedia w Wikimedia Commons

Fleurus – francuski krążownik torpedowy z lat 90. XIX wieku, jedna z dwóch zbudowanych jednostek typu Wattignies. Okręt został zwodowany 18 marca 1893 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg w Cherbourgu, a do służby w Marine nationale przyjęto go w październiku 1898 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w 1910 roku i następnie złomowana.

Krążowniki torpedowe typu Wattignies stanowiły rozwinięcie wcześniejszych okrętów typu Condor^[1][2] . Kadłuby jednostek wykonano ze stali^[3].

„Fleurus” zbudowany został w stoczni Arsenal de Cherbourg^[1][2] . Stępkę okrętu położono w marcu 1891 roku, a zwodowany został 18 marca 1893 roku^[2] [4]. Koszt budowy jednostki wyniósł w przeliczeniu 116 300 £^[3]. Okręt został ukończony w 1894 roku, jednak stwierdzone wady kotłów spowodowały kilkuletnie opóźnienie przekazania jednostki marynarce^[1][2] .

Okręt był niewielkim krążownikiem torpedowym^[1][2] . Długość między pionami wynosiła 68 metrów, szerokość całkowita 8,92 metra, a maksymalne zanurzenie 4,8 metra^[1][2] . Wyporność normalna wynosiła 1280 ton^[1][2] [a]. Okręt napędzany był przez dwie pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4000 KM, do których parę dostarczało osiem kotłów Niclausse^[1][2] . Maksymalna prędkość napędzanej dwiema śrubami jednostki wynosiła 18 węzłów^[1][2] [b]. Okręt zabierał maksymalnie 160 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 2800 Mm przy prędkości 10 węzłów^[1][2] .

Główne uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z pięciu pojedynczych dział kalibru 100 mm M1881 L/26^[1][2] . Oprócz tego na okręcie zainstalowano sześć pojedynczych dział Hotchkiss M1885 L/40 kal. 47 mm i cztery pojedyncze działka kal. 37 mm M1885 L/20^[1][2] . Okręt wyposażony był w cztery nadwodne wyrzutnie torped kal. 350 mm^[1][2] [c].

Wypukły stalowy pokład pancerny miał grubość 40 mm, a nad maszynownią znajdował się koferdam i pokład przeciwodłamkowy^[1][2] .

Załoga okrętu składała się z 173 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][2] .

Ze względu na problemy z kotłami „Fleurus” został przyjęty do służby w Marine nationale dopiero w październiku 1898 roku^[1][2] . W końcu lat 90. XIX wieku z pokładu okrętu usunięto wszystkie wyrzutnie torped^[2] . Jednostka została wycofana ze służby w 1910 roku, a następnie złomowana^[1][4].

• The Naval Annual, 1894. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
• Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: WATTIGNIES torpedo cruisers (1892 - 1898). Navypedia. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
• Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
• Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).