Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1974

1973 1975
Dyscyplina	piłka nożna
Turniej	Puchar Polski 1973/1974
Ruch Chorzów Gwardia Warszawa
2 0
Obiekt	Stadion Wojska Polskiego Warszawa
Data	11 sierpnia 1974
Sędzia	Marian Środecki

Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1974 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1973/1974 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 11 sierpnia 1974 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, pomiędzy Ruchem Chorzów a Gwardią Warszawa. Trofeum po raz 1. wywalczył Ruch Chorzów, który uzyskał tym samym prawo gry w Pucharze Zdobywców Pucharów 1974/1975.

W finale rozgrywek zmierzyli się ze sobą Ruch Chorzów i Gwardia Warszawa. Faworytem meczu był Ruch Chorzów, który kilka dni wcześniej zdobył mistrzostwo Polski, natomiast Gwardia Warszawa w tabeli ligowej I ligi 1973/1974 zajęła 9. miejsce, w związku z czym triumf w rozgrywkach był jedyną szansą na występ w europejskich pucharach.

Mecz odbył się 11 sierpnia 1974 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. Sędzia głównym spotkania był Marian Środecki. W 3. minucie zawodnik Ruchu Chorzów, Jan Benigier miał okazję do zdobycia gola, jednak nie zdołał z prawej strony skierować piłki do pustej bramki^[1]. Przez prawie 30 minut na boisku działo się niewiele, aż w 35. minucie zawodnik Gwardii Warszawa, Jan Sroka oddał groźny strzał, który został obroniony przez bramkarza drużyny przeciwnej, Piotra Czaję, natomiast zawodnik Ruchu Chorzów, Bronisław Bula pod koniec pierwszej połowy miał dwie świetne okazje do zdobycia gola, których nie wykorzystał^[1].

W drugiej połowie przewaga w grze zdecydowanie należała do drużyny Niebieskich. W 49. minucie po dośrodkowaniu Bronisława Buly z prawego skrzydła do piłki na polu karnym dobiegł Joachim Marx, który ostrym strzałem trafił w róg, otwierając tym samym wynik meczu na 1:0 dla drużyny Niebieskich^[1]. Niecałą minutę później ten sam zawodnik minął trzech zawodników drużyny przeciwnej i z linii pola karnego oddał strzał w lewy róg, po czym piłka otarła się o słupek i wpadła do siatki i tym wynik został podwyższony na 2:0^[1].

Wynik nie uległ zmianie, choć w 56. i 57. minucie okazję do zdobycia gola mieli odpowiednio Mirosław Polaków i Stanisław Dawidczyński z Gwardii Warszawa – w świetnej formie był bramkarz drużyny przeciwnej, Piotr Czaja^[1].

11 sierpnia 1974 17:00	Ruch Chorzów Marx  49', 50'	2:0 0:0 Raport	Gwardia Warszawa	Stadion Wojska Polskiego, Warszawa Widzów: 8 000 Sędzia: Marian Środecki (Wrocław)

Ruch Chorzów BR Piotr Czaja OB Konrad Bajger OB Jerzy Wyrobek OB Marian Ostafiński OB Piotr Drzewiecki PO Zygmunt Maszczyk PO Bronisław Bula PO Józef Bon NA Jan Benigier NA Joachim Marx NA Józef Kopicera Trener: Michal Vičan

Gwardia Warszawa BR Andrzej Sikorski OB Stanisław Dawidczyński OB Jerzy Kraska 46' OB Ryszard Kielak OB Jan Sroka PO Andrzej Wiśniewski PO Zbigniew Kwaśniewski PO Krystian Michallik PO Stanisław Terlecki NA Mirosław Polaków NA Jan Małkiewicz Rezerwowi: OB Adam Lipiński 46' Trener: Bogusław Hajdas

Triumfatorem rozgrywek został Ruch Chorzów, który tym samym jako trzeci klub w historii polskiej piłki nożnej (po Górniku Zabrze i Legii Warszawa) zdobył dublet (mistrzostwo i Puchar Polski)^[1].