Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1973
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Turniej | |||
| |||
| |||
| Po dogrywce. Legia Warszawa wygrała 4:2 w serii rzutów karnych. | |||
| Obiekt | |||
| Data | |||
| Sędzia | |||
Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1973 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1972/1973 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 17 czerwca 1973 roku na Stadionie im. 22 lipca w Poznaniu, pomiędzy Legią Warszawa a Polonią Bytom. Trofeum po raz 5. wywalczyła Legia Warszawa, która uzyskała tym samym prawo gry w Pucharze Zdobywców Pucharów 1973/1974.
Droga do finału
| Legia Warszawa | Runda | Polonia Bytom | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Data | Przeciwnik | Wynik | Data | Przeciwnik | Wynik | |
| Wolny los | 1/16 finału | 26.08.1972 | Stal Rzeszów | 2:1 | ||
| 11.04.1973 | Lublinianka Lublin | 0:0 k. 3:3 (przerwany) | 1/8 finału | 26.11.1972 | Unia Tarnów | 3:2 |
| 17.04.1973 | Lublinianka Lublin | 5:1 | ||||
| 21.04.1973 | Zawisza Bydgoszcz | 1:0 | Ćwierćfinał | 21.04.1973 | GKS Katowice | 2:1 |
| 23.04.1973 | Zawisza Bydgoszcz | 2:0 | 23.04.1973 | GKS Katowice | 3:0 | |
| 02.05.1973 | Górnik Zabrze | 3:1 | Półfinał | 23.05.1973 | PKS Odra Wrocław | 3:1 |
| 02.05.1973 | Górnik Zabrze | 1:1 | 23.05.1973 | PKS Odra Wrocław | 5:0 | |
Tło
W finale rozgrywek zmierzyli się ze sobą drużyny zajmujące wówczas w tabeli I ligi 1972/1973 miejsca spadkowe: Legia Warszawa i Polonia Bytom[1]. Faworytem meczu była drużyna Wojskowych.
Mecz
Przebieg meczu
Mecz odbył się 17 czerwca 1973 roku na Stadionie im. 22 lipca w Poznaniu. Sędzia głównym spotkania był Marian Kustoń. Oba kluby nie zaprezentowały dobrej postawy w meczu, grały zbyt nerwowo i chaotycznie. Świetne okazje do zdobycia gola miała Polonia Bytom: Jerzy Radecki, jednak bramkarz drużyny Wojskowych, Piotr Mowlik obronił jego strzał nogą oraz Adam Krupa, który niespodziewanie otrzymał podanie prosto do nogi od zawodnika drużyny przeciwnej, Kazimierza Deyny[1].
W 118. minucie trener Polonii Bytom, Henryk Kempny zdecydował się na zmianę bramkarza: Huberta Chwolika, który nie miał szczęścia do rzutów karnych, zastąpił Marek Skromny[1]. Po dogrywce wynik nie uległ zmianie, w związku z czym konieczne było rozegranie serii rzutów karnych, która wygrała drużyna Wojskowych 4:2, wykorzystując wszystkie swoje próby[1].
Szczegóły meczu
| 17 czerwca 1973 16:00
|
Legia Warszawa | 0:0 (Dogrywka) k. 4:2 |
Polonia Bytom | Stadionie im. 22 lipca, Poznań Widzów: 11 000 Sędzia:  Marian Kustoń (Poznań)
|
| Rzuty karne | ||||
Gadocha  Deyna Pieszko Cypka  Nowak
|
Radecki Janik Brysiak Górski Chojnacki
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Puchar Polski w piłce nożnej 1972/1973 Zwycięzcy |
|---|
| Legia Warszawa 5. Tytuł |
Po meczu
Triumfatorem rozgrywek została Legia Warszawa, a jej trener Lucjan Brychczy pierwszą osobą, która triumfowała w rozgrywkach zarówno jako zawodnik i jako trener.
Natomiast w rozgrywkach I ligi 1972/1973 Legia Warszawa ostatecznie zajęła 9. miejsce, natomiast Polonia Bytom zajęła przedostatnie, 13. miejsce, w związku z czym musiała przystąpić do baraży, w których wygrała rywalizację z GKS Katowice (0:0, 1:0), tym samym utrzymując się w I lidze.
Przypisy
- ↑ a b c d Finaliści nie grali dobrze, za to... długo. Puchar Polski dla Legii po rzutach karnych. „Trybuna Robotnicza”. 143, s. 4, 1973-06-18.
Linki zewnętrzne
- Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1973 w bazie Legia.Net