Falerystyka (z łac. i gr. phalerae, ozdoba piersi lub czoła) – nauka pomocnicza historii zajmująca się orderami, odznaczeniami i innymi odznakami i znakami honorowymi, nadawanymi osobom zasłużonym dla monarchy, państwa lub innej organizacji posiadającej prawo nadawania odznaczeń. Falerystyka, podobnie jak i weksylologia, wyodrębniła się z heraldyki, zachowując wspólne z nią metody badawcze.

Zainteresowanie falerystyką należy wiązać z ruchem kolekcjonerskim i hobbistycznym, stymulującym próby historycznego opisu i systematyzacji odznaczeń. Wcześniejsze publikacje falerystyczne mające charakter katalogów uzupełniane są opracowaniami naukowymi.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Faleryści.

• Stanisław Łoza: Ordery i odznaczenia polskie, Lwów 1938.

• Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: Główna Księgarnia Wojskowa, Drukarnia Narodowa, 1939. [dostęp 2014-11-28]. Brak numerów stron w książce
• Krzysztof Filipow. Rozwój badań nad falerystyką w Polsce. Stan i perspektywy. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki nr 30/2”, s. 357–370, 1985. Muzeum Historii Polski, Uniwersytet Warszawski. [dostęp 2014-11-28]. 
• Maximilian Gritzner: Handbuch der Ritter- und Verdienstorden aller Kulturstaaten der Welt. Lipsk: Holzminden Reprint-Verlag, 2000, s. 327–334. ISBN 978-3-8262-0705-1. (niem.).
• Bernard Burke: The book of orders of knighthood and decorations of honour of all nations. Londyn: Hurst and Blackett, 1858. [dostęp 2014-10-03]. (ang.). Brak numerów stron w książce