Elmore Smith
 Smith (po lewej) i Wilt Chamberlain (po prawej) w walce o zbiórkę (1971) | ||||||||||||||||
| #3 | ||||||||||||||||
| środkowy | ||||||||||||||||
| Pseudonim |
Elmore the Rejector, The Big E | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 maja 1949 | |||||||||||||||
| Wzrost |
213 cm | |||||||||||||||
| Masa ciała |
113 kg | |||||||||||||||
| Kariera | ||||||||||||||||
| Aktywność |
1971–1979 | |||||||||||||||
| Szkoła średnia |
Ballard-Hudson (Macon, Georgia) | |||||||||||||||
| College |
Kentucky State (1968–1971) | |||||||||||||||
| Draft |
1971, numer: 3 | |||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||
Elmore Smith (ur. 9 maja 1949 w Macon) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji środkowego.
Do NBA został wybrany w drafcie 1971 z numerem 3, przez zespół Buffalo Braves, w którym spędził dwa pierwsze sezony swojej zawodowej kariery[1]. Jako debiutant notował średnio 17,3 punktu oraz 15,2 zbiórki[2]. Jego postawa zapewniła mu miejsce w pierwszej piątce najlepszych debiutantów ligi, zajął drugie miejsce w głosowaniu na debiutanta roku NBA[3][4].
28 października 1973 ustanowił rekord NBA, blokując 17 rzutów w spotkaniu przeciw Portland Trail Blazers[5]. Rezultat ten jest nadal aktualnym rekordem ligi. W tym samym spotkaniu ustanowił też kolejny rekord, notując 11 bloków, w trakcie jednej połowy spotkania[5]. W 1981 wyrównał go George Johnson, a następnie w 1985 – Manute Bol.
W 1974 został pierwszym w historii NBA liderem ligi w blokach, notując średnio 4,85 bloku na mecz[2]. Wynik ten stał się automatycznie rekordem NBA. Wynik ten został poprawiony dopiero w 1985 roku, przez Marka Eatona, który uzyskał wtedy średnią 5,56 bloku[6]. W latach 1974–1975 przewodził też lidze pod względem łącznej liczby bloków uzyskanych w trakcie sezonu[2].
Przez pięć lat z rzędu (1972–1976) kończył sezon z double-double na koncie[2]. Również pięciokrotnie zajmował miejsca w czołowej dziesiątce najlepiej blokujących ligi, zostając raz liderem (1974), oraz dwukrotnie plasując się na drugim miejscu (1975-1976).
16 czerwca 1975 wziął udział w bardzo głośnej transakcji. Został wysłany wraz z Juniorem Bridgemanem, Dave'em Meyersem oraz Brianem Wintersem do Milwaukee Bucks w zamian za Kareema Abdul-Jabbara oraz Walt Wesleya[2].
W październiku 1978 przeszedł operację kolana, która przyśpieszyła jego decyzję o zakończeniu kariery sportowej[7].
Osiągnięcia
College
- Rekordy
- Rekordzista NAIA w:
NBA
- Wybrany do I składu debiutantów NBA (1972)[4]
- Lider NBA w blokach (1974)[10]
Inne
- Wybrany do Galerii Sław Sportu Cleveland - Cleveland Sports Hall Of Fame (2014)[7]
Przypisy
- ↑ 1971 NBA Draft. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e Elmore Smith – Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1971-72 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
- ↑ a b All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b Regular Season Records: Blocked Shots. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Mark Eaton – Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c Elmore Smith – Cleveland Sports Hall Of Fame. clevelandsportshall.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b Smith, Elmore "The Big E". nkaa.uky.edu. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 września 2014)]. (ang.).
- ↑ NAIA Men's Basketball Division I and Division II Regular-Season Records. naia.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Blocks Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil na nba.com. stats.nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-08)]. (ang.)
- Profil na landofbasketball.com (ang.)
- Statystyki na basketball-reference.com (ang.)
- Statystyki akademickie (ang.)