Egzekucja w Wólce Węglowej
| Państwo |
Polska pod okupacją III Rzeszy |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data |
1943 |
| Liczba zabitych |
15 osób |
| Typ ataku |
egzekucja przez rozstrzelanie |
| Sprawca | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 52°18′02,64″N 20°53′36,01″E/52,300733 20,893336
| |
Egzekucja w Wólce Węglowej – zbrodnia dokonana przez okupantów niemieckich wiosną 1943 roku. W okolicach wsi Wólka Węglowa na obrzeżach Puszczy Kampinoskiej rozstrzelano wówczas 15 osób.
Okoliczności zbrodni
Podczas prac ekshumacyjnych, które Polski Czerwony Krzyż prowadził w okolicach Wólki Węglowej w dniach 14 i 16 maja 1947, odnaleziono pojedynczą zbiorową mogiłę. Kryła ona szczątki 15 ofiar egzekucji – w tym jednej kobiety. Kilka ciał było odzianych w kurtki koloru khaki (z grubszego materiału) oraz brezentowe spodnie. Według informacji uzyskanych od miejscowej ludności Niemcy mieli dokonać mordu na początku maja 1943[1].
Historycy nie zdołali ustalić zbyt wielu informacji na temat przebiegu egzekucji. Nie udało się również zidentyfikować żadnego z ciał oraz nie ustalono, czy ofiary zostały przywiezione na miejsce kaźni z jednego z warszawskich więzień. Zbrodnia w Wólce Węglowej – podobnie zresztą jak egzekucje przeprowadzane w pobliskich Laskach oraz na Wydmach Łuże – jest jednak zaliczana do tzw. „egzekucji pierścienia warszawskiego”[1].
Szczątki 15 osób zamordowanych w Wólce Węglowej pochowano na cmentarzu w Palmirach, gdzie obecnie spoczywają wraz z ciałami ponad 2000 ofiar niemieckiego terroru, odnalezionymi po wojnie w pozostałych miejscach kaźni nieopodal Warszawy[2].
Przypisy
- ↑ a b Władysław Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci 1939–1944, Warszawa: Interpress, 1970, s. 215.
- ↑ Władysław Bartoszewski, Palmiry, Warszawa: Książka i Wiedza, 1976, s. 7.