Dudowe Turnie
Dudowe Turnie – długa skalna ściana w zachodnich zboczach Doliny Starorobociańskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Powstała w wyniku podcięcia zbocza przez lodowiec, który kiedyś wypełniał tę dolinę. W ścianie Dudowych Turni można dostrzec dużą wyrwę, która powstała w wyniku oberwania się dużej masy skał w 1959 r.[2] Kolejny wielki obryw skalny w rejonie Dudowych Turni powstał w 2012 lub (i?) 2013 r., być może spowodowany znacznymi opadami deszczu[3].
Masyw Dudowych Turni przecinają trzy żleby: Mała Szczerba, Wielka Szczerba i Szyja. U podnóża skał spore gruzowiska i piarżyska. Powyżej żlebu Wielka Szczerba w zagłębieniu Dudowej Kotliny (poniżej szczytu Czubika) znajduje się kilka niedużych Dudowych Stawków. Odwadnia je strumyk, który z dużej wysokości spada efektownym wodospadem do Doliny Starorobociańskiej[4]. Turnie są widoczne najlepiej ze Starorobociańskiej Równi, przez którą przebiega czarny szlak na Siwą Przełęcz.
Nazwy Dudowych Turni i sąsiednich obiektów pochodzą od góralskiego nazwiska Duda[5].
Szlaki turystyczne
– Dolina Chochołowska (leśniczówka) – Dolina Starorobociańska – Starorobociańska Polana – siwa Przełęcz. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Maria Król, Runęły Dudowe Turnie, „Tatry”, 46 (4), jesień 2013, s. 7.
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.