Don McNeill

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1918 Chickasha
Data i miejsce śmierci	28 listopada 1996 Vero Beach
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Gra pojedyncza
Roland Garros	W (1939)
US Open	W (1940)
Gra podwójna
Roland Garros	W (1939)
US Open	W (1944)

William Donald McNeill, Don McNeill (ur. 30 kwietnia 1918 w Chickasha, zm. 28 listopada 1996 w Vero Beach) – amerykański tenisista, zwycięzca mistrzostw Francji i mistrzostw USA w grze pojedynczej i podwójnej.

W okresie II wojny światowej służył jako oficer wywiadu marynarki wojennej.

Po zakończeniu kariery pracował w branży reklamowej w Nowym Jorku.

Praworęczny Amerykanin, znany głównie ze skutecznego bekhendu, był jednym z zawodników, którym najlepsze lata kariery i szansę na odniesienie kolejnych sukcesów zabrała II wojna światowa.

W 1937 roku po raz pierwszy awansował do czołowej dziesiątku rankingu amerykańskiego, a rok później wygrał halowe mistrzostwa USA, pokonując w finale Franka Bowdena. Był wówczas studentem Kenyon College, w barwach którego zdobył międzyuczelniane mistrzostwo USA w 1940 roku. Tego samego roku został uznany za pierwszego tenisistę USA, natomiast ze względu na wojnę jedynie w 1939 roku znalazł się w czołowej dziesiątce rankingu światowego (nr 7). Wojna odebrała mu także szansę występów w Pucharze Davisa.

W 1939 roku na kortach im. Rolanda Garrosa podczas mistrzostw Francji (obecnie French Open) pokonał w finale lidera rankingu światowego, Bobby'ego Riggsa. Był drugim Amerykaninem ze zwycięstwem w Paryżu po Donie Budge'u i ostatnim zwycięzcą turnieju przed wybuchem wojny.

W 1940 roku zdobył tytuł akademicki i ukończył studia, a następnie zdobył mistrzostwo USA na kortach ziemnych, w finale pokonując Bobby'ego Riggsa. Po raz trzeci w krótkim czasie okazał się lepszy od Riggsa w wielkoszlemowych mistrzostwach USA w 1940 roku, pokonując go w rundzie finałowej. McNeill był pierwszym tenisistą, któremu w jednym sezonie udało się triumfować w rozgrywkach uczelnianych (Intercollegiate) i "dorosłych" mistrzostwach (w 1942 roku osiągnięcie to powtórzył Ted Schroeder).

W 1944 roku McNeill wywalczył deblowe mistrzostwo USA w parze z Bobem Falkenburgiem po zwycięstwie nad Billem Talbertem i Pancho Segurą. Był to drugi wielkoszlemowy tytuł deblowy McNeilla, który w 1939 roku oprócz paryskiego zwycięstwa singlowego triumfował w grze podwójnej, pokonując w parze z Charlesem Harrisem Jacques'a Brugnona i Jeana Borotrę. Podczas mistrzostw USA w 1944 awansował ponadto do finału w grze mieszanej w parze z Dorothy Cheney. W 1946 roku McNeill osiągnął finał mistrzostw USA, grając w parze z Frankiem Guernseyem, a trofeum przypadło Billowi Talbertowi i Gardnarowi Mulloyowi.

McNeill był ponadto m.in. halowym mistrzem USA w 1950 roku w singlu i pięć razy w deblu (1941, 1944 z Frankiem Guernseyem, 1949, 1950 i 1951 z Billem Talbertem).

W 1965 roku został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1939	French Championships, Paryż	Ceglana	Bobby Riggs	7:5, 6:0, 6:3
Zwycięzca	2.	1940	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Bobby Riggs	4:6, 6:8, 6:3, 6:3, 7:5

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1939	French Championships, Paryż	Ceglana	Charles Harris	Jean Borotra Jacques Brugnon	4:6, 6:4, 6:0, 2:6, 10:8
Zwycięzca	2.	1944	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Bob Falkenburg	Pancho Segura Bill Talbert	7:5, 6:4, 3:6, 6:1
Finalista	1.	1946	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Frank Guernsey	Gardnar Mulloy Bill Talbert	6:3, 4:6, 6:2, 3:6, 18:20

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1944	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Dorothy Cheney	Margaret Osborne DuPont Bill Talbert	2:6, 3:6

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame