Dmitrij Kuzniecow
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Dmitrij Wiktorowicz Kuzniecow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
184 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dmitrij Wiktorowicz Kuzniecow (ros. Дмитрий Викторович Кузнецов, ur. 28 sierpnia 1965 w Moskwie) – piłkarz rosyjski grający na pozycji defensywnego pomocnika.
Kariera klubowa
Karierę piłkarską Kuzniecow rozpoczął w rodzinnej Moskwie, w klubie FSzM Moskwa. Tam grał w latach 1982–1983, a w 1984 roku został zawodnikiem innego stołecznego klubu, CSKA Moskwa. W jego barwach zadebiutował w drugiej lidze, a w pierwszej zaczął występować w 1987 roku. Lata 1988–1989 znów upłynęły pod znakiem gry w drugiej lidze, a w 1990 roku drużyna z Kuzniecowem ponownie grała w ekstraklasie ZSRR. Jako beniaminek została wicemistrzem kraju, a rok później wywalczyła mistrzostwo Związku Radzieckiego, jako ostatni zespół w historii. W tamtym roku Kuzniecow zdobył także Puchar ZSRR (3:2 w finale z Torpedo Moskwa).
Pod koniec 1991 roku Kuzniecow został piłkarzem hiszpańskiego Espanyolu Barcelona, w którym stał się trzecim Rosjaninem obok Igora Korniejewa i Dmitrija Galiamina. W Primera Division zadebiutował 16 lutego w przegranym 1:2 domowym meczu z Atlético Madryt. Latem 1992 wrócił na krótko do CSKA, ale potem wrócił do Espanyolu. W sezonie 1992/1993 zespół spadł do Segunda División, ale już po roku wrócił do pierwszej ligi Hiszpanii. W Espanyolu Dmitrij spędził także pierwszą połowę sezonu 1994/1995. W drugiej grał w drugoligowej Lleidzie. Od lata 1995 występował w Deportivo Alavés, a następnie od 1996 do 1997 roku był zawodnikiem innego drugoligowca, Osasuny Pampeluna.
Latem 1997 Kuzniecow wrócił do CSKA Moskwa i piłkarzem tego klubu był przez rok. W połowie 1998 roku przeszedł do Arsenału Tuła, w barwach którego grał w Pierwszej Dywizji. W 1999 roku znów grał w Premier Lidze, tym razem w zespole Lokomotiwu Niżny Nowogród. Od 2000 roku grał w Sokole Saratów, z którym wywalczył awans do Premier Ligi i grał w niej w 2001 roku. W 2002 roku pomógł Torpedo-ZIŁ Moskwa w utrzymaniu w lidze, a na koniec roku zakończył karierę jako piłkarz Wołgaru-Gazprom Astrachań.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Związku Radzieckiego Kuzniecow zadebiutował 21 listopada 1990 roku w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu ze Stanami Zjednoczonymi. W kadrze ZSRR rozegrał 12 meczów i strzelił 2 gole. W 1992 roku występował w reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw (8 spotkań). Był jej podstawowym zawodnikiem na Euro 92 i zaliczył tam trzy występy: z Niemcami (1:1), z Holandią (0:0) i ze Szkocją (0:3). 24 marca 1993 rozegrał swój pierwszy mecz w barwach reprezentacji Rosji, zremisowany 2:2 z Izraelem. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Pawła Sadyrina do kadry na Mistrzostwa Świata w USA. Tam wystąpił we dwóch grupowych spotkaniach: przegranych 0:2 z Brazylią i 1:3 ze Szwecją, który był jego ostatnim w kadrze narodowej. Łącznie wystąpił w niej 8 razy.
Bibliografia
|
