Eisspeedway

Daewoo Royale

GMK Rekord Royalesamochód osobowy klasy wyższej produkowany pod południowokoreańską marką GMK w latach 1972 – 1976, pod marką Saehan jako Saehan Royale w latach 1976 – 1983 oraz pod marką Daewoo jako Daewoo Royale w latach 1983 – 1993.

Pierwsza generacja

GMK Rekord Royale/Rekord
Saehan Rekord Royale/Rekord I
Ilustracja
GMK Rekord
Inne nazwy

Opel Rekord
Opel Commodore
Vauxhall Victor
Vauxhall Viceroy

Producent

GMK
Saehan

Zaprezentowany

Sierpień 1972

Okres produkcji

1972 – 1978

Miejsce produkcji

Korea Południowa Inczon

Następca

Saehan Royale II
Saehan Rekord II

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowe sedan

Skrzynia biegów

3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

4567–4607 mm

Szerokość

1718 mm

Wysokość

1415 mm

Rozstaw osi

2668 mm

Masa własna

1065–1230 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Ranger

GMK Rekord - tył

GMK Rekord Royale został zaprezentowany po raz pierwszy w 1972 roku.

Samochód pierwotnie zasilił ofertę GMK, będąc jedynym modelem oferowanym przez ówczesną spółkę GM Korea pod samodzielną marką. Zarówno topowa odmiana Rekord Royale, jak i podstawowy wariant Rekord był bliźniaczą, południowokoreańską odmianą Opla Rekorda D. Pod kątem wizualnym samochód odróżniał się jedynie innymi oznaczeniami producenta. Przez trzy lata produkcji fabrykę opuściło 12 005 egzemplarzy[1].

Zmiana nazwy

Po tym, jak w 1976 roku GM Korea zostało przemianowane na Saehan Motors[2], zmieniła się również marka topowych limuzyn na Saehan Rekord oraz Saehan Rekord Royale, pozostając w produkcji przez kolejne 2 lata.

Silniki

  • L4 1.7l
  • L4 1.9l


Druga generacja

Saehan Rekord Royale/Rekord II
Daewoo Imperial/Royale
Ilustracja
Daewoo Royale
Inne nazwy

Opel Rekord
Opel Commodore
Holden Commodore
Vauxhall Victor
Vauxhall Viceroy

Producent

Saehan
Daewoo

Zaprezentowany

Sierpień 1978

Okres produkcji

1978 – 1993

Miejsce produkcji

Korea Południowa Inczon

Poprzednik

Saehan Rekord Royale
Saehan Rekord I

Następca

Daewoo Arcadia
Daewoo Prince

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

4-drzwiowe sedan

Skrzynia biegów

3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

4780 mm

Szerokość

1760 mm

Wysokość

1420 mm

Rozstaw osi

2668 mm

Masa własna

1260 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Opel Monza
Opel Senator
Ranger

Konkurencja

Hyundai Grandeur

Daewoo Royale

Saehan Royale II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1978 roku.

Druga generacja pojazda została oparta na kolejnej generacji Opla Rekorda, wyraźnie zyskując na wielkości nadwozia i przestrzeni w kabinie pasażerskiej. Przedni pas nadwozia zapożyczono od modelu Senator A. Do napędu służył czterocylindrowe silniki pochodzące również od Opla[3][4][5].

Warianty

Dostępne były wersje Daewoo Royale Diesel (maj 1980 – kwiecień 1989), Royale Salon (wrzesień 1980 – wrzesień 1991), Royale XQ/Royale Duke (marzec 1982 – marzec 1989) i Royale Prince (lipiec 1983 – maj 1991)[6].

Zmiana nazwy

Po przejęciu Saehan Motors przez Daewoo Group i zmianie nazwy przedsiębiorstwa na Daewoo Motors, nazwa topowej limuzyny została zmieniona na Daewoo Royale, a topowy wariant przyjął nazwę Daewoo Imperial[7]. Pod nią pojazd produkowano przez kolejną dekadę do 1993 roku, kiedy to zastąpiły go dwie nowe, duże limuzyny - Arcadia i Prince.

Silniki

  • L4 1.7l
  • L4 1.9l


Przypisy

  1. Максим КАДАКОВ: Между прошлым и будущим. [dostęp 2008-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-30)]. (ros.).
  2. THE HISTORY OF DAEWOO. [dostęp 2020-10-09]. (ang.).
  3. Carfolio.com: 1985 Daewoo Royale Prince. [dostęp 2008-03-20].
  4. Carfolio.com: 1985 Daewoo Royale Salon. [dostęp 2008-03-20].
  5. Carfolio.com: 1985 Daewoo Royale XQ. [dostęp 2008-03-20].
  6. Daewoo's 60' 70' y 80'. [dostęp 2008-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-27)]. (hiszp.).
  7. Daewoo Royale history. [dostęp 2020-10-09]. (ang.).