W dwudziestej drugiej edycji Copa Libertadores udział wzięło 21 klubów reprezentujących wszystkie kraje zrzeszone w CONMEBOL. Każde z 10 państw wystawiło po 2 kluby, nie licząc broniącego tytułu urugwajskiego klubu Club Nacional de Football, który awansował do półfinału bez gry.
Nacional nie tylko nie zdołał obronić tytułu, ale nie awansował nawet do finału, przegrywając rywalizację z rewelacją turnieju – chilijskim klubem CD Cobreloa. Cobreloa w półfinałowej grupie obok Nacionalu wyeliminowała drugi urugwajski klub – CA Peñarol. Następnie w finale zmierzyła się z brazylijskim klubem CR Flamengo, stawiając twardy opór. Dopiero w trzecim meczu Flamengo przechyliło szalę na swoją stronę i po raz pierwszy w swej historii sięgnęło po najważniejsze klubowe trofeum Ameryki Południowej.
W pierwszym etapie 20 klubów podzielono na 5 grup po 4 drużyny. Z każdej grupy do następnej rundy awansował tylko zwycięzca. Jako szósty klub do półfinału awansował broniący tytułu Nacional.
W następnej, półfinałowej rundzie, 6 klubów podzielono na 2 grupy liczące po 3 drużyny. Do finału awansowali zwycięzcy obu grup.
W tej edycji Pucharu Wyzwolicieli obok klubu Cobreola znakomicie spisał się także kolumbijski klub Deportivo Cali. Jedynym klubem, który nie poniósł porażki, był brazylijski zespół Clube Atlético Mineiro – nie wystarczyło to jednak, by awansować do fazy półfinałowej.
Mecz przerwano w 37 minucie – 5 graczy Atlético Mineiro zostało wydalonych z boiska. Wynik pozostawiono, a Flamengo awansował dzięki lepszej różnicy bramkowej
Poniższa tabela ma charakter statystyczny. O kolejności decyduje na pierwszym miejscu osiągnięty etap rozgrywek, a dopiero potem dorobek bramkowo-punktowy. W przypadku klubów, które odpadły w rozgrywkach grupowych o kolejności decyduje najpierw miejsce w tabeli grupy, a dopiero potem liczba zdobytych punktów i bilans bramkowy.