ChAI-4
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
doświadczalny |
| Konstrukcja |
drewniana |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1934 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 x silnik gwiazdowy M-11 |
| Moc |
100 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
12 m |
| Długość |
4,2 m |
| Powierzchnia nośna |
21,25 m² |
| Masa | |
| Własna |
550 kg |
| Startowa |
850 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
180 km/h |
| Pułap |
3250 m |
| Zasięg |
600 km |
| Dane operacyjne | |
ChAI-4 (ros. ХАИ-4, Искра, Осоавиахимовец Украины) – radziecki doświadczalny samolot w układzie bezogonowym.
Historia
Maszyna została zaprojektowana przez studentów Charkowskiego Instytutu Lotniczego w latach 30. XX wieku. Był to bezogonowy dolnopłat, z dwuosobową, zakrytą kabiną. Samolot posiadał trapezowe, wykonane z drewna skośne skrzydło, z prostą krawędzią spływu. Płat pokryty był płótnem. Do napędu ChAI-4 wybrano silnik gwiazdowy M-11. Umieszczony z tyłu bardzo krótkiego kadłuba, napędzał trójłopatowe, pchające śmigło. Na końcach skrzydeł znajdowały się stateczniki pionowe ze sterami kierunku. Podwozie stałe, trójpodporowe z tylnym kółkiem ogonowym. Ukończony prototyp został oblatany latem 1934 roku. Za jego sterami siedział pilot Borys Kudrin. Maszyna okazała się być bardzo wymagająca i trudna w pilotażu, z dużym opóźnieniem reagująca na ruchy drążka sterowego. Zaburzona była stabilność podłużna w locie. Samolot trudno było oderwać od ziemi, dodatkowo, charakteryzował się dużą prędkością lądowania. Wszystkie te czynniki sprawiły, że po wykonaniu trzech lotów, ChAI-4 nigdy więcej nie wzbił się w powietrze. Doświadczenia zdobyte podczas prac nad samolotem zostały wykorzystane przy budowie maszyny ChAI-3.