Cerkiew św. Piotra w Jafie
cerkiew monasterska | |||||||||||||||
Fasada cerkwi | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
29 czerwca/12 lipca | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Tel Awiwu | |||||||||||||||
Położenie na mapie Izraela | |||||||||||||||
32°02′52″N 34°46′15″E/32,047778 34,770833 |
Cerkiew św. Piotra – cerkiew prawosławna w Tel Awiwie, w dzielnicy Jafa. Jedna ze świątyń wzniesionych przez rosyjską misję prawosławną w Jerozolimie, należy do monasteru św. Tabity w Tel-Awiwie.
Historia
Cerkiew została wzniesiona z inicjatywy kierownika rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie archimandryty Antonina. Miała wchodzić w skład kompleksu zabudowań przeznaczonych dla pielgrzymów przybywających do Jafy, odwiedzających miejsca, w jakich według tradycji żył apostoł Piotr, po drodze do Jerozolimy. Budowa została rozpoczęta w 1884; pracowali na niej artyści włoscy oraz miejscowi. Ikony napisał Rosjanin A. Ledakow. Obiekt był gotowy po dziesięciu latach i został poświęcony przez patriarchę jerozolimskiego Gerazyma. W sąsiedztwie obiektu wzniesiono monaster, dom dla misjonarzy oraz dom pielgrzyma; patronką całego kompleksu została św. Tabita.
W latach 1995–2000 budynek był gruntownie remontowany.
Architektura
W przygotowywaniu projektu budynku uczestniczył archimandryta Antoni, który postanowił wznieść świątynię w stylu bizantyjskim. Kierowana przez niego misja ufundowała również dwurzędowy ikonostas. Obiekt miał również dominować w panoramie Jafy i podkreślać obecność Rosjan w Ziemi Świętej, dlatego jego dzwonnica była najwyższym budynkiem w mieście.
Dekorację wnętrza cerkwi kontynuował archimandryta Leonid (Siencow) od 1905. Z jego inicjatywy do Jafy przybyli mnisi z ławry Poczajowskiej, którzy wykonali na ścianach cerkwi freski ze scenami z życia patrona cerkwi. Na głównych filarach budynku wykonali portrety Świętych Piotra i Pawła oraz apostołów.
Bibliografia
- Русская архитектура на Святой Земле
- Подворье „Праведной Тавифы” в Яффе
- P. Paszkiewicz, W służbie Imperium Rosyjskiego 1721–1917. Funkcje i treści ideowe rosyjskiej architektury sakralnej na zachodnich rubieżach Cesarstwa i poza jego granicami, Warszawa 1999, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, ISBN 83-85938-13-3