Ceftybuten

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas (6R,7R)-7-[[(Z)-2-(2-amino-1,3-tiazol-4-ilo)-4-karboksybut-2-enoilo]amino]-8-okso-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C15H14N4O6S2
Masa molowa	410,42 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	97519-39-6
PubChem	5282242
DrugBank	DB01415
SMILES C1C=C(N2C(S1)C(C2=O)NC(=O)C(=CCC(=O)O)C3=CSC(=N3)N)C(=O)O
InChI InChI=1S/C15H14N4O6S2/c16-15-17-7(5-27-15)6(1-2-9(20)21)11(22)18-10-12(23)19-8(14(24)25)3-4-26-13(10)19/h1,3,5,10,13H,2,4H2,(H2,16,17)(H,18,22)(H,20,21)(H,24,25)/b6-1-/t10-,13-/m1/s1 InChIKey UNJFKXSSGBWRBZ-BJCIPQKHSA-N
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów hydrat Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne hydrat Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów (na podstawie podanej karty charakterystyki). Dawka śmiertelna LD50 >5 g/kg (pies, doustnie)
Klasyfikacja medyczna
ATC	J01 DD14
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka Działanie przeciwbakteryjne Okres półtrwania 2–4 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 65% Wydalanie z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie Objętość dystrybucji 0,21–0,5 l/kg
Multimedia w Wikimedia Commons

Ceftybuten, (łac. Ceftibutenum) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn III generacji. Działa bakteriobójczo. Łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego, dobrze przenika do płynów ustrojowych. Biologiczny okres półtrwania wynosi 2–4 godzin. Odporny na betalaktamazy bakteryjne.

Nieskuteczny w stosunku do Staphylococcus aureus. Niewielka skuteczność w stosunku do Streptococcus pneumoniae i Streptococcus agalactiae. Skuteczny w stosunku do Streptococcus pyogenes, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis i innych bakterii z grupy Enterobakterii.

• zakażenia układu oddechowego
• zapalenie ucha środkowego
• zakażenie dróg moczowych
• zakażenie przewodu pokarmowego
• zakażenia kości, skóry i tkanek miękkich

• nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe lub penicyliny
• choroby przewodu pokarmowego
• niewydolność nerek

• ból brzucha
• nudności
• wymioty
• biegunka
• ból głowy
• skórne reakcje alergiczne
• gorączka
• zmiany w obrazie krwi

• Cedax – kapsułki 0,4 g, proszek do przygotowania zawiesiny 0,036 g/ml

Doustnie. Dawkę oraz częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Zwykle osoby dorosłe raz dziennie 0,4 g, w ciężkich zakażeniach 0,2 g co 12 godzin.

• Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X. Brak numerów stron w książce