Capitis deminutio
Capitis deminutio (łac. umniejszenie osobowości) – w prawie rzymskim utrata lub zmiana jednego ze statuum osoby. Powodowała m.in. zmianę długów cywilnych na naturalne.
Capitis deminutio maxima (dosł. największe umniejszenie osobowości) – zmiana status libertatis osoby wolnej, następowała przez popadnięcie w niewolę. Powodowała także zmianę status civitatis i familiae.
Gajusz, fragm. G 1,160 |
Capitis deminutio media (średnie umniejszenie osobowości) – zmiana status civitatis, np. utrata rzymskiego obywatelstwa, następowała m.in. na skutek skazania na karę wygnania. Powodowała także zmianę status familiae.
Gajusz, G 1,161 |
Gajusz, G 1,161 |
Capitis deminutio minima (najmniejsze umniejszenie osobowości) – zmiana status familiae. Następowała przez zmianę przynależności do rodziny agnatycznej (np. przez mancypację, adopcję, arrogację lub conventio in manum kobiety alieni iuris), lub przez jej utratę (np. przez emancypację lub conventio in manum kobiety sui iuris).
Gajusz, fragm. G 1,162 |
Gajusz, fragm. G 1,162 |
Capitis deminutio maxima i media powodowały zgaśnięcie patriae potestatis przez dotychczasowego patris familias, rozwiązanie małżeństwa (poprzez utratę iuris conubii) i zgaśnięcie ograniczonych praw rzeczowych.
Przypisy
- ↑ a b c The Latin Library
Bibliografia
- Marek Kuryłowicz, Adam Wiliński: Rzymskie prawo prywatne. Warszawa: Wolters Kluwer, 2008, s. 86. ISBN 978-83-7601-073-1.