Eisspeedway

Brzoza pożyteczna

Brzoza pożyteczna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bukowce

Rodzina

brzozowate

Rodzaj

brzoza

Gatunek

brzoza pożyteczna

Nazwa systematyczna
Betula utilis D. Don
Prodr. fl. nepal. 58. 1825
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Brzoza pożyteczna, czasami nazywana też brzozą himalajską (Betula utilis) – gatunek rośliny z rodziny brzozowatych. Pochodzi z Azji z obszarów Afganistanu, Chin (prowincje Gansu, Hebei, Ningxia, Qinghai, Shaanxi, Syczuan, Tybet, Yunnan), Bhutanu, Indii (prowincje: Himachal Pradesh, Dżammu i Kaszmir, Sikkim, Uttar Pradesh), Nepalu i Pakistanu[4].

Morfologia

Pokrój
Kora odmiany var. jacquemontii
Pokrój
Dorasta do 22 m wysokości. Gałęzie wznoszą się ku górze. Posiada szeroką koronę. Zazwyczaj tworzy wiele pni. Posiada stosunkowo rzadkie ulistnienie[5][6].
Kora
Posiada gładką, jaskrawą i błyszczącą korę. Zależnie od odmiany ma barwę od białej przez żółtą, szkarłatną do fioletowej. Posiada małe przetchlinki ułożone poziomo o barwie szarej bądź bursztynowej. Łuszczy się pasmami. Betulina jest łatwa do starcia[5][6].
Pędy
Pędy są relatywnie grube. Młode pędy są bardzo mocno owłosione[5].
Liście
Liście są ciemne i błyszczące. Mają 5–9 cm długości. Posiadają sercowaty kształt. Z wierzchu są lekko owłosione na całej powierzchni, natomiast od spodu tylko w kącikach nerwów. Mają 7-14 par nerwów. jesienią przebarwiają się na złotożółto. Ogonki liściowe są owłosione[5][6].
Kwiaty
Kwiaty zebrane są w kwiatostany zwane kotkami. Pojawiają się na wiosnę wraz z liśćmi. Kotki męskie mają około 5 cm długości[6]. Zimą posiadają łuski z charakterystycznym wzorem[5].

Biologia

Megafanerofit. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Jest to roślina szybkorosnąca.

Zastosowanie

  • Roślina ozdobna. Sadzona jest głównie w parkach i w dużych ogrodach przydomowych. Jest szczególnie dekoracyjna w okresie bezlistnym[6].

Zmienność

Znane są odmiany[4][5]:

  • Betula utilis var. jacquemontii – Odmiana opisana została pierwszy raz w 1841 roku. Jej nazwa upamiętnia Henry'ego Jacquemonta. Drzewa cechują się cienką, kredowobiałą i gładką korą. Liście posiadają 7-8 par nerwów, są delikatnie owłosione i skórzaste o długości od 5 do 10 cm. Drzewa tej odmiany dorastają do 20-25 metrów wysokości[7].
  • Betula utilis var. prattii – kora o barwie fioletowej.
  • Betula utilis var. utilis

Wyróżnia się także kultywary: 'Grayswood Ghost', 'Silver Shadow' oraz 'Jermyns'[5].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-29] (ang.).
  3. ↑ Betula utilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-11-03].
  5. ↑ a b c d e f g Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 186. ISBN 978-83-7073-643-9.
  6. ↑ a b c d e Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.
  7. ↑ Agnieszka Mike-Jeziorska oraz Elżbieta Borkowska-Gorączko: Brzoza pożyteczna Jacquemonta. 2013. [dostęp 2013-06-19]. (pol.).
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Brzoza_po%C5%BCyteczna