Brian Gottfried
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1952 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1972 |
| Zakończenie kariery |
1984 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
25 |
| Najwyżej w rankingu |
3 (19 czerwca 1977) |
| Australian Open |
3R (1980) |
| Roland Garros |
F (1977) |
| Wimbledon |
SF (1980) |
| US Open |
QF (1977, 1978) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
54 |
| Najwyżej w rankingu |
2 (12 grudnia 1976) |
| Australian Open |
QF (1980) |
| Roland Garros |
W (1975, 1977) |
| Wimbledon |
W (1976) |
| US Open |
F (1977) |
Brian Gottfried (ur. 27 stycznia 1952 w Baltimore) – amerykański tenisista, zwycięzca French Open 1975 i 1977 oraz US Open 1976 w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa 1978 i 1982.
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą Gottfried był w latach 1972–1984. W tym czasie zdobył dwadzieścia pięć tytułów singlowych i pięćdziesiąt cztery deblowe o randze ATP World Tour. Osiągnął także dwadzieścia sześć finałów w grze pojedynczej i czterdzieści jeden w grze podwójnej. Startując w zawodach Wielkiego Szlema najdalej w singlu doszedł do finału French Open 1977, ponosząc porażkę w spotkaniu o tytuł z Guillermem Vilasem. Na tym samym turnieju wygrał zawody deblowe partnerując Raúlowi Ramírezowi. Wspólnie z Ramírezem wygrał French Open 1975 i Wimbledon 1976 oraz przegrał cztery wielkoszlemowe finały. W latach 1974 i 1975 para Gottfried–Ramírez otrzymała nagrodę ATP Doubles Team of the Year[1]. W 1976 został wyróżniony za największy postęp w sezonie (Most Improved Player of the Year) i awans na pozycję wicelidera rankingu ATP w deblu[1]. W ostatnim roku swojej kariery wygrał nagrodę sportowca roku (Sportsmanship Award)[1]. W kwietniu 1977 magazyn Newsweek nawał Gottfrieda „aktualnie najlepszym tenisistą świata”[2].
W latach 1976–1982 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, zdobywając z zespołem dwukrotnie trofeum, podczas edycji 1978 i 1982. Zagrał przez ten czas w czternastu meczach, w siedmiu triumfując.
W rankingu gry pojedynczej Gottfried najwyżej był na 3. miejscu (19 czerwca 1977), a w klasyfikacji gry podwójnej na 2. pozycji (12 grudnia 1976).
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 czerwca 1977 | French Open, Paryż | Ceglana |  Guillermo Vilas
|
0:6, 3:6, 0:6 |
Gra podwójna (3–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 15 czerwca 1975 | French Open, Paryż | Ceglana |  Raúl Ramírez
|
 John Alexander Phil Dent
|
6:2, 2:6, 6:2, 6:4 |
| Finalista | 1. | 14 czerwca 1976 | French Open, Paryż | Ceglana | Raúl Ramírez
|
 Fred McNair Sherwood Stewart
|
6:7, 3:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 2. | 15 czerwca 1975 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Raúl Ramírez
|
Ross Case Geoff Masters
|
3:6, 6:3, 8:6, 2:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 5 czerwca 1977 | French Open, Paryż | Ceglana | Raúl Ramírez
|
 Wojciech Fibak Jan Kodeš
|
7:6, 4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 2. | 11 września 1977 | US Open, Forest Hills | Ceglana | Raúl Ramírez
|
 Bob Hewitt Frew McMillan
|
4:6, 0:6 |
| Finalista | 3. | 7 lipca 1979 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Raúl Ramírez
|
Peter Fleming John McEnroe
|
6:4, 4:6, 2:6, 2:6 |
| Finalista | 4. | 8 czerwca 1980 | French Open, Paryż | Ceglana | Raúl Ramírez
|
Victor Amaya Hank Pfister
|
6:1, 4:6, 4:6, 3:6 |
Przypisy
- ↑ a b c Brian Gottfried | Bio | ATP World Tour | Tennis, „ATP World Tour” [dostęp 2018-02-27] (ang.).
- ↑ Brian Gottfried [online], www.jewishsports.net [dostęp 2018-02-27].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-02-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-02-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-02-27] (ang.).