Boris Leonidowicz Kołokołow (ros. Борис Леонидович Колоколов, ur. 9 listopada 1924 w Symferopolu, zm. 5 października 2013) – radziecki i rosyjski dyplomata.

Od lipca 1943 do maja 1945 służył w Armii Czerwonej, walczył w składzie Gwardyjskiej Dywizji Lotniczej Bombowców Dalekiego Zasięgu, skończył lotniczą szkołę techniczną, od lipca 1943 do kwietnia 1950 był wojskowym mechanikiem lotniczym. W 1956 ukończył Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych, potem pracował jako tłumacz w Wydziale Europejskim ONZ w Genewie, a 1962-1973 w Wydziale Protokolarnym Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZSRR, gdzie był m.in. II sekretarzem i kierownikiem działu. Od 17 listopada 1973 do 28 marca 1981 był ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym ZSRR w Tunezji, od kwietnia 1981 do lutego 1996 był zastępcą ministra spraw zagranicznych RFSRR/Federacji Rosyjskiej, potem zakończył służbę dyplomatyczną.

• Order Czerwonego Sztandaru Pracy
• Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
• Order Czerwonej Gwiazdy
• Order Przyjaźni Narodów
• Medal „Za zasługi bojowe”
• Medal „Za pracowniczą dzielność”
• Medal „Za zdobycie Berlina”
• Medal „Za zdobycie Królewca”
• Medal „Za zdobycie Budapesztu”

I wiele innych.

• http://www.biograph.ru/index.php?option=com_content&view=article&id=2965:kolokolov&catid=38:veterangallery&Itemid=27 (ros.)
• https://web.archive.org/web/20160306024637/http://archive.mid.ru//bdomp/personnel-matters.nsf/81ba746fc6ca9aa8442579a30028c987/a402d67dbbc0c6ae44257bfd0046fd00!OpenDocument (ros.)
• Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)